5. แผนงานของคนขยันขันแข็งนำสู่ความอุดมแน่นอนแต่ทุกคนที่เร่งร้อนก็มาสู่ความขัดสนเท่านั้น
6. การได้คลังทรัพย์มาด้วยลิ้นมุสาก็คือการไล่จับของอนิจจังจนติดบ่วงความตาย
7. ความทารุณของคนชั่วร้ายจะกวาดเขาไปเพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมทำสิ่งที่ยุติธรรม
8. ทางของคนที่มีกรรมชั่วนั้นคดแต่ความประพฤติของผู้บริสุทธิ์นั้นถูกต้อง
9. อยู่ที่มุมบนหลังคาเรือนดีกว่าอยู่ในเรือนร่วมกับหญิงขี้ทะเลาะ
10. วิญญาณของคนชั่วร้ายปรารถนาความชั่วเพื่อนบ้านของเขาไม่มีความกรุณาในหน่วยสายตาของเขา
11. เมื่อคนมักเยาะเย้ยถูกลงโทษ คนเขลาก็ฉลาดขึ้นเมื่อปราชญ์ได้รับการสั่งสอนเขาก็ได้ความรู้
12. คนชอบธรรมสังเกตดูเรือนของคนชั่วร้ายคนชั่วร้ายก็ถูกเหวี่ยงลงถึงความพินาศ
13. บุคคลผู้อุดหูไม่ฟังเสียงร้องของคนยากจนตัวเขาเองจะร้องและไม่มีใครได้ยิน
14. ให้ของกำนัลในที่ลับย่อมแปรความโกรธให้สินบนในอกก็แปรการพิโรธร้าย
15. เมื่อกระทำการยุติธรรม ก็เป็นการชื่นบานแก่คนชอบธรรมแต่เป็นความพินาศแก่คนกระทำชั่ว
16. ผู้ใดที่หันเหไปจากทางแห่งความเข้าใจจะพักอยู่ในที่ประชุมของคนตาย
17. บุคคลที่รักความเพลิดเพลินจะเป็นคนยากจนบุคคลที่รักเหล้าองุ่นและน้ำมัน จะไม่มั่งคั่ง
18. คนชั่วร้ายเป็นค่าไถ่สำหรับคนชอบธรรมและคนที่ไม่ซื่อก็สำหรับคนเที่ยงธรรม
19. อยู่ในแผ่นดินทุรกันดารดีกว่าอยู่กับผู้หญิงที่ขี้ทะเลาะและจู้จี้ขี้บ่น
20. คลังทรัพย์ประเสริฐและน้ำมันมีอยู่ในที่อาศัยของคนฉลาดแต่คนโง่กินมันหมด
21. บุคคลผู้ตามติดความชอบธรรมและความเอ็นดูจะพบชีวิตและความชอบธรรมกับเกียรติยศ
22. ปราชญ์ที่ปีนเข้าไปในเมืองของคนที่มีกำลังและพังทลายที่กำบังเข้มแข็งที่เขาไว้วางใจ