สุภา‌ษิต 20:15-25 ฉบับ1971 (TH1971)

15. มี​ทอง‍คำ​และ​ทับ‌ทิม​มี​ค่า​เป็น​อัน​มากแต่​ริม​ฝี‍ปาก​ที่​มี​ความ​รู้​ก็​เป็น​เพชร‍นิล‍จิน‌ดา​ประ‌เสริฐ

16. จง​ยึด​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เขา​ไว้ เมื่อ​เขา​เป็น​ประ‌กัน​ให้​คน​อื่นและ​ยึด​ตัว​เขา​ไว้ เมื่อ​เขา​ประ‌กัน​คน​ต่าง​ด้าว

17. อา‌หาร​ที่​ได้​มา​ด้วย​การ​หลอก‍ลวง​มี​รส‍หวาน​แก่​ผู้​ได้​มาแต่​ภาย‍หลัง​ปาก​ของ​เขา​จะ​มี​แต่​กรวด

18. แผน‍งาน​ดำ‌รง​อยู่​ได้​ด้วย​การ​ปรึก‌ษา​หา‌รือจง​ทำ​สง‌คราม​ด้วย​มี​การ​นำ​ที่​ฉลาด

19. บุค‌คล​ที่​เที่ยว​ซุบ‍ซิบ​ไป​ก็​เผย​ความ​ลับ​ให้​กระ‌จายฉะนั้น​อย่า​เข้า​สัง‌คม​กับ​คน​ปาก​บอน

20. ถ้า​คน​หนึ่ง​คน​ใด​แช่ง​บิดา​หรือ​มารดา​ของ​ตนประ‌ทีป​ของ​เขา​จะ​ดับ​มืด‍มิด

21. มร‌ดก​ที่​ได้​รับ​มา​อย่าง​ชิง‍สุก‍ก่อน​ห่ามที่​สุด​ปลาย​ก็​ไม่​เป็น​มง‌คล

22. อย่า​พูด​ว่า “ข้า​จะ​แก้‍แค้น​ความ​ชั่ว”จง​รอ​คอย​พระ‍เจ้า พระ‍องค์​จะ​ทรง‍ช่วย​เจ้า

23. ลูก‍ตุ้ม​ฉ้อ‍ฉล​เป็น​ที่​น่า​เกลียด​น่า​ชัง​แก่​พระ‍เจ้าและ​ตรา‍ชู​ที่​โกง​ก็​เลว​พอๆ​กัน

24. ย่าง‍เท้า​ของ​มนุษย์​นั้น​พระ‍เจ้า​ทรง​เป็น​ผู้​สั่งแล้ว​คน​จะ​เข้า‍ใจ​ทาง​ของ​เขา​เอง​ได้​อย่าง‍ไร

25. ที่​คน​จะ​พูด​พล่อยๆ​ว่า “นี่​เป็น​ของ​บริ‌สุทธิ์” ก็​เป็น​บ่วง​ดัก​ตน‍เองแล้ว​จะ​มา​คิด​ได้​เมื่อ​ปฏิ‌ญาณ​ไป​แล้ว

สุภา‌ษิต 20