13. ถ้าคนหนึ่งคนใดทำชั่วตอบแทนความดีความชั่วจะไม่พรากจากเรือนของคนนั้น
14. เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหลฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท
15. บุคคลที่ปล่อยผู้กระทำผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรมทั้งสองก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า
16. ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญาในเมื่อเขาไม่มีความคิด
17. มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลาและพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
18. คนที่ไม่มีสามัญสำนึกก็ให้คำปฏิญาณและเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน
19. บุคคลผู้รักการทรยศก็รักการวิวาทบุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย
20. ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจคดก็ไม่เจริญรุ่งเรืองและผู้ที่ลิ้นตลบตะแลงก็ตกอยู่ในความยากลำบาก
21. บิดาที่มีบุตรชาย7:20โฉดก็มีความโศกและบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน
22. ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดีแต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง
23. คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อเพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม
24. คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญาแต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก
25. บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดาและเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด
26. ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดีที่จะโบยคนดีก็ผิด
27. บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
28. ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาดเมื่อเขาหุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเขามีความคิด