4. พระเจ้าทรงกระทำให้ทุกสิ่งมีเป้าหมายของมันแม้คนชั่วร้ายก็เพื่อวันลำเค็ญ
5. ทุกคนผู้จองหองเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าจงแน่ใจเถิด เขาจะพ้นโทษก็หามิได้
6. ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ได้ลบมลทินบาปชั่วและคนหลีกความชั่วร้ายได้โดยความยำเกรงพระเจ้า
7. เมื่อทางของมนุษย์เป็นที่โปรดปรานแก่พระเจ้าแม้ศัตรูของเขานั้นพระองค์ก็ทรงกระทำให้คืนดีกับเขาได้
8. มีแต่น้อยแต่มีความชอบธรรมก็ดีกว่ามีรายได้มากด้วยอยุติธรรม
9. ใจของมนุษย์กะแผนงานทางของเขาแต่พระเจ้าทรงนำย่างเท้าของเขา
10. คำตัดสินอันมาจากพระเจ้าอยู่ที่ริมฝีพระโอษฐ์ของพระราชาพระโอษฐ์ของพระองค์ไม่บาปในการพิพากษา
11. ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงเป็นของพระเจ้าลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์
12. การกระทำความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังต่อพระราชาเพราะว่าพระที่นั่งนั้นถูกสถาปนาไว้ด้วยความชอบธรรม
13. ริมฝีปากที่ชอบธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระราชาและพระองค์ทรงรักบุคคลผู้พูดสิ่งที่ถูก
14. พระพิโรธของพระราชาเป็นผู้สื่อสารของความมรณาแต่ปราชญ์จะระงับเสียได้
15. มีชีวิตในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระราชาและในความพอพระทัยของพระองค์ก็เหมือนเมฆ ที่นำฝนหนักปลายฤดูมา
16. ได้ปัญญาก็ดีกว่าได้ทองคำสักเท่าใดที่จะเลือกเอาความรอบรู้ก็ดีกว่าเงิน
17. ทางหลวงของคนชอบธรรมหันออกจากความชั่วร้ายบุคคลผู้ระแวดระวังทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้