2. ลิ้นของปราชญ์แจกจ่ายความรู้แต่ปากของคนโง่เทความโง่ออกมา
3. พระเนตรของพระเจ้าอยู่ในทุกแห่งหนทรงเฝ้าดูคนชั่วและคนดี
4. ลิ้นที่สุภาพเป็นต้นไม้แห่งชีวิตแต่ลิ้นตลบตะแลงทำน้ำใจให้แตกสลาย
5. คนโง่ดูหมิ่นคำเตือนสติของบิดาตนแต่ผู้ที่สนใจคำทักท้วงเป็นผู้หยั่งรู้
6. ในเรือนของคนชอบธรรมมีคลังทรัพย์มากแต่ความลำบากตกอยู่กับรายได้ของคนชั่วร้าย
7. ริมฝีปากของปราชญ์กระจายความรู้แต่ความคิดของคนโง่หาเป็นเช่นนั้นไม่
8. เครื่องสักการบูชาของคนชั่วร้ายเป็นที่น่า เกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่คำอธิษฐานของคนเที่ยงธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระองค์