5. ความคิดของคนชอบธรรมนั้นยุติธรรมแต่คำหารือของคนชั่วร้ายนั้นทรยศ
6. ถ้อยคำของคนชั่วร้ายหมอบคอยเอาโลหิตแต่ปากของคนเที่ยงธรรม ช่วยคนให้รอด
7. คนชั่วร้ายคว่ำแล้วและไม่มีอีกแต่เรือนของคนชอบธรรมยังดำรงอยู่
8. คนจะได้คำชมเชยตามสามัญสำนึกที่ดีของเขาแต่คนที่ความคิดตลบตะแลงก็เป็นที่ดูหมิ่น