8. และมิได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือของศัตรูพระองค์ทรงวางเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง
9. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจนัยน์ตาของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปเพราะความระทมทั้งจิตวิญญาณและร่างกายของข้าพระองค์ด้วย
10. เพราะชีวิตของข้าพระองค์ก็ร่อยหรอไปด้วยความทุกข์โศกและปีเดือนของข้าพระองค์ก็หมดไปด้วยการถอนหายใจกำลังของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความบาปผิดของ ข้าพระองค์และกระดูกของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไป
11. เพราะบรรดาปฏิปักษ์ของข้าพระองค์ข้าพระองค์เป็นขี้ปากอย่างมากของเพื่อนบ้านเป็นเรื่องน่าครั่นคร้ามของผู้ที่คุ้นเคยผู้ที่เห็นข้าพระองค์ในถนนก็หนีข้าพระองค์ไป
12. เขาลืมข้าพระองค์เสียประหนึ่งว่าเป็นคนตายแล้วข้าพระองค์เหมือนอย่างภาชนะที่แตก
13. พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมากมีความสยดสยองอยู่ทุกด้านขณะเมื่อเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์ขณะที่เขาปองร้ายชีวิตของข้าพระองค์
14. ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15. วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอพระองค์ทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นมือศัตรูและ ผู้ข่มเหงของข้าพระองค์