46. นางมารีย์จึงว่า“จิตใจของข้าพเจ้าก็ยกย่องพระเจ้า
47. และวิญญาณของข้าพเจ้าก็เกิดความยินดีในพระเจ้า พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า
48. เพราะพระองค์ทรงห่วงใยฐานะอันยากต่ำแห่งทาสีของพระองค์เพราะนั่นแหละ ตั้งแต่นี้ไปคนทุกชั่วอายุจะเรียกข้าพเจ้าว่าผาสุก
49. เพราะว่าผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงกระทำการใหญ่กับข้าพเจ้าพระนามของพระองค์ก็บริสุทธิ์
50. พระกรุณาของพระองค์มีแก่บรรดาผู้ยำเกรงพระองค์ทุกชั่วอายุสืบไป
51. พระองค์ทรงสำแดงฤทธิ์ด้วยพระกรของพระองค์พระองค์ทรงกระทำให้คนที่มีใจเย่อหยิ่งแตกฉานซ่านเซ็นไป
52. พระองค์ทรงถอดเจ้านายจากพระที่นั่งและพระองค์ทรงยกผู้น้อยขึ้น
53. พระองค์ทรงโปรดให้คนอดอยากอิ่มด้วยสิ่งดีและทรงกระทำให้คนมั่งมีไปมือเปล่า
54. พระองค์ทรงช่วยอิสราเอลผู้รับใช้ของพระองค์คือพระองค์ทรงจดจำพระกรุณาของพระองค์
55. ที่มีต่ออับราฮัม และต่อพงศ์พันธุ์ของท่านเป็นนิตย์ตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้กับบรรพบุรุษของเรา”
56. มารีย์อาศัยอยู่กับนางเอลีซาเบธประมาณสามเดือน แล้วจึงกลับไปยังบ้านของตน
57. ครั้นเวลาซึ่งนางเอลีซาเบธจะคลอดบุตรครบถ้วนแล้ว นางก็คลอดบุตรเป็นชาย