4. ด้วยว่าเราได้นำเจ้าขึ้นมาจากแผ่นดิน อียิปต์และไถ่เจ้ามาจากเรือนทาสและเราใช้ให้โมเสส อาโรน และมิเรียม นำหน้าเจ้าไป
5. โอ ประชากรของเราเอ๋ย จงระลึกว่าบาลาค กษัตริย์โมอับคิดอุบายประการใดและบาลาอัมบุตรเบโอร์ได้ตอบเขาอย่างไรจากชิทธีมถึงกิลกาล มีอะไรเกิดขึ้นเพื่อเจ้าจะได้ทราบพระราชกิจการช่วยกู้ของพระเจ้า”
6. “ข้าพเจ้าจะนำอะไรเข้ามาเฝ้าพระเจ้าและกราบไหว้พระเจ้าเบื้องสูงควรข้าพเจ้าเข้าเฝ้าพระองค์ด้วยเครื่องเผาบูชาหรือด้วยลูกวัวอายุหนึ่งขวบหลายตัวหรือ
7. พระเจ้าจะทรงพอพระทัยการถวายแกะเป็นพันๆตัวและธารน้ำมันหลายหมื่นสายหรือควรที่ข้าพเจ้าจะถวายบุตรหัวปีชำระการ ทรยศของข้าพเจ้าหรือคือถวายลูกของข้าพเจ้าชำระบาปแห่งวิญญาณของข้าพเจ้า”
8. มนุษย์เอ๋ย พระองค์ทรงสำแดงแก่เจ้าแล้วว่าอะไรดีและพระเจ้าทรงมีพระประสงค์อะไรจากเจ้านอกจากให้กระทำความยุติธรรมและรักสัจกรุณาและดำเนินชีวิตด้วยความถ่อมใจไปกับพระเจ้าของเจ้า
9. พระสุรเสียงของพระเจ้าประกาศแก่นครนั้น(ที่จะยำเกรงพระนามของพระองค์ ก็เป็นสติปัญญาแท้)“โอ เผ่าชนและชุมนุมชนแห่งนครนั้นเอ๋ย จงฟังเถิด
10. เราจะลืมทรัพย์สมบัติที่ได้มาจากการชั่วร้าย ซึ่งมีในเรือนของคนอธรรมและเครื่องตวงขี้ฉ้อที่ต้องถูกแช่งสาปนั้นได้หรือ
11. เราจะถือชายที่มีตาชั่งขี้ฉ้อและมีถุงเต็มด้วยลูกตุ้มขี้โกงว่าไม่มีความผิดได้หรือ
12. บรรดาคนมั่งมีของเจ้าก็เต็มไปด้วยความทารุณและชาวเมืองของเจ้าก็พูดมุสาและลิ้นของเขาก็ล่อลวงอยู่ในปากของเขา
13. เพราะฉะนั้นเราจึงได้เริ่มเฆี่ยนเจ้ากระทำให้เจ้าเริศร้างไปเพราะบาปของเจ้า
14. เจ้าจะรับประทาน แต่จะไม่รู้จักอิ่มและส่วนภายในของเจ้าก็จะมีแต่ความหิวเจ้าจะเก็บไว้ แต่ก็ไม่สั่งสมอะไรที่เจ้าสั่งสม เราก็จะให้แก่ดาบ
15. เจ้าจะหว่าน แต่เจ้าจะไม่ได้เกี่ยวเจ้าจะย่ำบีบมะกอกเทศ แต่จะไม่ได้ชโลมตัวเองด้วยน้ำมันเจ้าจะย่ำองุ่น แต่จะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่น
16. เพราะเจ้าได้รักษากฎเกณฑ์ของอมรีและกระทำตามอย่างพงศ์พันธุ์ของ อาหับและเจ้าได้ดำเนินตามแผนการของเขาทั้งสองเพื่อเราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่เริศร้างและชาวนครของเจ้าจะเป็นที่เย้ยหยันและเจ้าจะรับการหมิ่นประมาทจากชนชาติของเรา