ผู้‍วินิจ‌ฉัย 9:6-14 ฉบับ1971 (TH1971)

6. ชาว‍เมือง​เช‌เคม​และ​ชาว​เบธ‌มิล‌โล​ทั้ง‍สิ้น​ก็​มา​ประ‌ชุม​พร้อม​กัน ตั้ง​อา‌บี‌เม‌เลค​ให้​เป็น​กษัตริย์​ที่​ข้าง​ต้น​ก่อ‍หลวง​แห่ง​เสา​ศักดิ์‍สิทธิ์​ที่​อยู่​ใน​เมือง​เช‌เคม

7. เมื่อ​มี​คน​ไป​บอก​โย‌ธาม เขา​ก็​ขึ้น​ไป​ยืน​อยู่​บน​ยอด​ภูเขา​เกริ‌ซิม แผด​เสียง​ร้อง​ให้​เขา​ทั้ง‍หลาย​ฟัง​ว่า “ชาว​เมือง​เช‌เคม​เอ๋ย ขอ​จง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า เพื่อ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ฟัง‍เสียง​ของ​ท่าน

8. ครั้ง​หนึ่ง​ต้น‍ไม้​ต่างๆ ได้​ออก​ไป​เจิม​ตั้ง​ต้น‍ไม้​ต้น‍หนึ่ง​ไว้​เป็น​รา‌ชา เขา​จึง​ไป​เชิญ​ต้น​มะกอก‍เทศ​ว่า ‘เชิญ​ท่าน​ปก‍ครอง​เรา​เถิด’

9. แต่​ต้น​มะกอก‍เทศ​ตอบ​เขา​ว่า ‘จะ​ให้​เรา​ทิ้ง​น้ำ‍มัน​ของ​เรา​ซึ่ง​เขา​ใช้​ถวาย​เกียรติ​แด่​พระ​และ​แก่​มนุษย์​เพื่อ​ไป​กวัด‍แกว่ง​อยู่​เหนือ​ต้น‍ไม้​ทั้ง‍ปวง​หรือ’

10. แล้ว​ต้น‍ไม้​เหล่า‍นั้น​จึง​ไป​พูด​กับ​ต้น‍มะเดื่อ​ว่า ‘เชิญ​ท่าน​มา​ปก‍ครอง​เหนือ​เรา​เถิด’

11. แต่​ต้น​มะเดื่อ​ตอบ​เขา​ว่า ‘จะ​ให้​เรา​ทิ้ง​รส‍หวาน​และ​ผล‍ดี​ของ​เรา​เสีย และ​ไป​กวัด‍แกว่ง​อยู่​เหนือ​ต้น‍ไม้​ทั้ง‍หลาย​หรือ’

12. ต้น‍ไม้​เหล่า​นั้น​ก็​ไป​พูด​กับ​เถา‍องุ่น​ว่า ‘เชิญ​ท่าน​มา​ปก‍ครอง​เหนือ​เรา​เถิด’

13. แต่​เถา‍องุ่น​กล่าว​แก่​เขา​ว่า ‘จะ​ให้​เรา​ทิ้ง​เหล้า‍องุ่น​ของ​เรา อัน​เป็น​ที่​ชื่น‍ใจ​พระ​และ​มนุษย์​ไป​กวัด‍แกว่ง​อยู่​เหนือ​ต้น‍ไม้​ทั้ง‍หลาย​หรือ’

14. บรร‌ดา​ต้น‍ไม้​ก็​ไป​พูด​กับ​ต้น​หนาม‍ไข่‍กุ้ง ‘เชิญ​ท่าน​มา​ปก‍ครอง​เหนือ​เรา​เถิด’

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 9