ผู้‍วินิจ‌ฉัย 9:15-25 ฉบับ1971 (TH1971)

15. ต้น​หนาม‍ไข่‍กุ้ง​จึง​ตอบ​ต้น‍ไม้​เหล่า​นั้น​ว่า ‘ถ้า​แม้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​เจิม​ตั้ง​เรา​ให้​เป็น​รา‌ชา​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จริงๆ จง​มา​อา‌ศัย​ใต้​ร่ม​ของ​เรา​เถิด มิ​ฉะนั้น​ก็​ให้​ไฟ​เกิด​จาก​ต้น​หนาม‍ไข่‍กุ้ง​เผา‍ผลาญ​ต้น​สน‍สีดาร์​เล‌บา‌นอน​เสีย’

16. “ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ตั้ง​อา‌บี‌เม‌เลค​เป็น​กษัตริย์​นั้น ถ้า​ทำ​ด้วย​ความ​จริง‍ใจ​และ​เที่ยง‍ธรรม และ​ถ้า​ได้​กระ‌ทำ​ให้​เหมาะ​ต่อ​เย‌รุบ‌บา‌อัล​และ​ครอบ‍ครัว​ของ​ท่าน สม‍กับ​ความ​ดี​ที่​มือ​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ‍ไว้

17. (ด้วย​ว่า​บิดา​ของ​เรา​ได้​รบ‍พุ่ง​เพื่อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย และ​เสี่ยง‍ชีวิต​ช่วย​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ให้​พ้น​จาก​มือ​พวก​มี‌เดียน

18. แต่​ใน​วัน‍นี้​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​ลุก‍ขึ้น​ประ‌ทุษ‍ร้าย​ต่อ​เชื้อ‍สาย​บิดา​ของ​เรา ได้​ฆ่า​บุตร‍ชาย​ทั้ง​เจ็ด‍สิบ​คน​ของ​ท่าน​เสีย​บน​ศิลา​แผ่น​เดียว แล้ว​ตั้ง​อา‌บี‌เม‌เลค​ลูก​หญิง​คน​ใช้​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์ ปก‍ครอง​เหนือ‍ชาว​เช‌เคม เพราะ​ว่า​เขา​เป็น​ญาติ​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย)

19. ถ้า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​ด้วย​ความ​จริง‍ใจ​และ​เที่ยง‍ธรรม​ต่อ​เย‌รุบ‌บา‌อัล และ​ครอบ‍ครัว​ของ​ท่าน​ใน​วัน‍นี้ ก็​จง​ชื่น‍ชม​ใน​อา‌บี‌เม‌เลค​เถิด และ​ให้​เขา​มี​ความ​ชื่น‍ชม​ยินดี​ใน​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

20. แต่​ถ้า​ไม่​เป็น​อย่าง‍นั้น ก็​ขอ​ให้​ไฟ​ออก‍มา​จาก​อา‌บี‌เม‌เลค เผา​ผลาญ​ชาว‍เมือง​เช‌เคม​และ​เบธ‌มิล‌โล และ​ให้​ไฟ​ออก‍มา​จาก​ชาว‍เมือง​เช‌เคม และ​จาก​เบธ‌มิล‌โล​เผา​ผลาญ​อา‌บี‌เม‌เลค​เสีย”

21. โย‌ธาม​ก็​รีบ​หนี​ไป​ยัง​เบ‌เออร์​อา‌ศัย​อยู่​ที่‍นั่น เพราะ​กลัว​อา‌บี‌เม‌เลค​พี่ชาย​ของ​ตน

22. อา‌บี‌เม‌เลค​ครอบ‍ครอง​อิส‌รา‌เอล​อยู่​ได้​สาม​ปี

23. พระ‍เจ้า​ทรง​ใช้​ปีศาจ​ร้าย​เข้า​แทรก​ระหว่าง​อา‌บี‌เม‌เลค​กับ​ชาว‍เมือง​เช‌เคม ชาว‍เมือง​เช‌เคม​ก็​กบฏ​ต่อ​อา‌บี‌เม‌เลค

24. เพื่อ​ทา‌รุณ‍กรรม​ที่​เขา​ได้​กระ‌ทำ​แก่​บุตร​เจ็ด‍สิบ​คน​ของ​เย‌รุบ‌บา‌อัล​จะ​สนอง และ​โทษ​อัน​เกิด​จาก​การ​ฆ่า​คน​เหล่า‍นั้น​จะ​ได้​ตก​แก่​อา‌บี‌เม‌เลค พี่‍น้อง​ผู้​ได้​ประ‌หาร​เขา​และ​ตก​แก่​ชาว‍เมือง​เช‌เคม ผู้​เสริม​กำ‌ลัง​มือ​อา‌บี‌เม‌เลค​ให้​ฆ่า​พี่‍น้อง​ของ​ตน

25. ชาว​เมือง​เช‌เคม​ได้​วาง​คน​ซุ่มซ่อน​ไว้​คอย​ดัก​อา‌บี‌เม‌เลค​ที่​บน​ยอด​ภูเขา เขา​ก็​ปล้น​คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​ผ่าน​ไป​มา​ทาง​นั้น และ​มี​คน​บอก​อา‌บี‌เม‌เลค​ให้​ทราบ

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 9