ผู้‍วินิจ‌ฉัย 8:4-9 ฉบับ1971 (TH1971)

4. กิเด‌โอน​ก็​มา​ที่​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​และ​ข้าม​ไป ทั้ง​ท่าน​และ​ทหาร​สาม‍ร้อย​คน​ที่​อยู่​ด้วย ถึง​จะ​อ่อน‍เปลี้ย​แต่​ก็​ยัง​ติด‍ตาม​ไป

5. ท่าน​จึง​พูด​กับ​ชาว‍เมือง​สุค‌คท​ว่า “ขอ​ขนม‍ปัง​ให้​คน​ที่​ติด‍ตาม​เรา​มา​บ้าง​เขา​หิว​เต็ม​ที เรา​กำ‌ลัง​ไล่​ติด‍ตาม​เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​กษัตริย์​แห่ง​มี‌เดียน”

6. เจ้า‍นาย​ของ​เมือง​สุค‌คท​จึง​ตอบ​ว่า “มือ​ของ​เศ‌บาห์​และ​ของ​ศัล‌มุน‌นา​อยู่​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว​หรือ เรา​จึง​จะ​เอา​ขนม‍ปัง​มา​เลี้ยง​กอง‍ทัพ​ของ​เจ้า”

7. กิเด‌โอน​จึง​กล่าว​ว่า “ถ้า​อย่าง‍นั้น​เมื่อ​พระ‍เจ้า​มอบ​เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​ไว้​ใน​มือ​เรา​แล้ว เรา​จะ​เอา​หนาม​ใหญ่​แห่ง​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร และ​หนาม​ย่อย​มา​นวด​เนื้อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย”

8. ท่าน​ก็​ออก‍จาก​ที่‍นั่น​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เป‌นู‌เอล และ​พูด​กับ​เขา​ใน​ทำ‌นอง​เดียว​กัน ชาว‍เมือง​เป‌นู‌เอล​ก็​ตอบ​ท่าน​อย่าง‍เดียว​กับ​ที่​ชาว‍เมือง​สุค‌คท​ตอบ

9. ท่าน​จึง​พูด​กับ​ชาว‍เมือง​เป‌นู‌เอล​ว่า “เมื่อ​เรา​กลับ​มา​ด้วย​สวัสดิ‌ภาพ​เรา​จะ​พัง​ป้อม​นี้​ลง​เสีย”

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 8