ผู้‍วินิจ‌ฉัย 21:7-14 ฉบับ1971 (TH1971)

7. เรา​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร​เรื่อง​หา​ภรรยา​ให้​คน​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่ ฝ่าย​เรา​ก็​ได้​ปฏิ‌ญาณ​ใน​พระ‍นาม​พระ‍เจ้า​แล้ว ว่า​เรา​จะ​ไม่​ยอม​ยก​บุตรี​ของ​เรา​ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา”

8. เขา​ทั้ง‍หลาย​ถาม​ขึ้น​ว่า “มี​เผ่า​ใด​ใน​อิส‌รา‌เอล​ที่​มิ‍ได้​ขึ้น​มา​เฝ้า​พระ‍เจ้า​ที่​มิส‌ปาห์” ดู‍เถิด ไม่‍มี​คน​ใด​จาก​ยา‌เบช‌กิ‌เล‌อาด​มา ประ‌ชุม​ที่​ค่าย​เลย​สัก​คน​เดียว

9. เพราะ‍ว่า​เมื่อ​ประ‌ชา‍ชน​รวม​กัน​อยู่​นั้น ดู‍เถิด ไม่‍มี​ชาว‍เมือง​ยา‌เบช‌กิ‌เล‌อาด​อยู่​ที่‍นั่น​เลย

10. ดัง‍นั้น​ชุม‌นุม‍ชน​จึง​ส่ง​ทหาร​ผู้​กล้า‍หาญ​ที่​สุด​หนึ่ง‍หมื่น​สอง‍พัน​คน แล้ว​บัญ‌ชา​เขา​ว่า “จง​ไป​ฆ่า​ชาว​ยา‌เบช‌กิ‌เล‌อาด​เสีย​ด้วย​คม​ดาบ​ทั้ง​ผู้หญิง​และ พวก​เด็กๆ

11. เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​กระ‌ทำ​อย่าง‍นี้​คือ​ผู้‍ชาย​และ​ผู้หญิง​ทุก​คน ที่​ได้​หลับ‍นอน​กับ​ผู้‍ชาย​แล้ว​จึง​ฆ่า​เสีย​ให้​หมด”

12. ใน​หมู่​ชาว​ยา‌เบช‌กิ‌เล‌อาด​นั้น​เขา​พบ​หญิง พรหม‌จารี​สี่‍ร้อย​คน​ผู้​ที่​ยัง​ไม่​ได้​สม‍สู่​กับ​ผู้‍ชาย​เลย เขา​จึง​พา​หญิง​เหล่า​นั้น​มา​ที่​ค่าย​ชิโลห์​ซึ่ง​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน คา‌นา‌อัน

13. ชุม‌นุม‍ชน​ทั้ง‍หมด​ก็​ส่ง​ข่าว​ไป​ที่​คน​เบน‌ยา‌มิน​ซึ่ง อยู่​ที่​ศิลา​ริม‌โมน ประ‌กาศ​ข่าว​สงบ‍สุข

14. คน​เบน‌ยา‌มิน​ก็​กลับ​มา​ใน​คราว​นั้น แล้ว​เขา​ก็​มอบ​ผู้หญิง​ที่​เขา​ไว้​ชีวิต​ใน​หมู่ ผู้หญิง​แห่ง​ยา‌เบช‌กิ‌เล‌อาด แต่​ก็​ไม่​พอ​แก่​กัน

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 21