ผู้‍วินิจ‌ฉัย 19:1-6 ฉบับ1971 (TH1971)

1. อยู่​มา​ใน​สมัย​นั้น เมื่อ​ไม่‍มี​กษัตริย์​ใน​อิส‌รา‌เอล มี​คน​เลวี​คน​หนึ่ง​อา‌ศัย​อยู่​ที่​แดน​เทือก‍เขา​เอฟ‌รา‌อิม แถบ​ที่​ไกล​ออก​ไป​โน้น เขา​ได้​หญิง​คน​หนึ่ง​จาก​เบธ‌เล‌เฮม​ใน​ยู‌ดาห์​มา​เป็น​ภรรยา​น้อย

2. ภรรยา​น้อย​นั้น​เล่น‍ชู้​จึง​ทิ้ง​สามี​เสีย​กลับ​ไป​อยู่​บ้าน​บิดา​ของ นาง​ที่​เบธ‌เล‌เฮม​ใน​ยู‌ดาห์ อยู่​ที่‍นั่น​สัก​สี่​เดือน

3. สามี​ของ​นาง​ก็​ลุก‍ขึ้น​ไป​ตาม​นาง เพื่อ​ไป​พูด​กับ​นาง​ด้วย​จิต​เมต‌ตา​และ​จะ​พา​นาง​กลับ เขา​พา​คน​ใช้​คน​หนึ่ง​และ​ลา​คู่​หนึ่ง​ไป​ด้วย นาง​พา​เขา​เข้า​ใน​บ้าน​บิดา​ของ​นาง เมื่อ​บิดา​ของ​ผู้หญิง​เห็น​เข้า​ก็​มี​ความ​ยินดี​ต้อน‍รับ​เขา

4. พ่อ‍ตา​ของ​เขา​คือ​บิดา​ของ​ผู้หญิง​หน่วง​เหนี่ยว​เขา และ​เขา​พัก​อยู่​ด้วย​สาม​วัน เขา​ก็​กิน​และ​ดื่ม และ​พัก​นอน​อยู่​ที่‍นั่น

5. อยู่​มา​ถึง​วัน​ที่​สี่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ตื่น​ขึ้น​แต่​เช้า​มืด และ​คน​นั้น​ลุก‍ขึ้น​จะ​ออก​เดิน แต่​พ่อ​ของ​ผู้หญิง​พูด​กับ​บุตร‍เขย​ของ​เขา​ว่า “จง​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​อีก​สัก​หน่อย​หนึ่ง​ให้​ชื่น‍ใจ แล้ว​ภาย‍หลัง​จึง​ค่อย​ออก​เดิน”

6. ชาย​สอง​คน​นั้น​ก็​นั่ง‍ลง​รับ‍ประ‌ทาน​และ​ดื่ม​ด้วย​กัน และ​บิดา​ของ​ผู้หญิง​ก็​บอก​ชาย​นั้น​ว่า “จง​ค้าง​อีก​สัก​คืน​เถิด กระ‌ทำ​จิต‍ใจ​ให้​เบิก‍บาน”

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 19