2. ดังนั้นคนเผ่าดานจึงส่งคนห้าคน จากจำนวนทั้งหมด เป็นชายฉกรรจ์ในตระกูลของตนมาจากโศราห์ และจากเอชทาโอลไปสอดแนมดูแผ่นดินและตรวจดูแผ่นดินนั้น และเขาทั้งหลายพูดแก่เขาว่า “จงไปตรวจดูแผ่นดินนั้น” เขาก็มาถึงแดนเทือกเขาเอฟราอิม ยังบ้านของมีคาห์และอาศัยอยู่ที่นั่น
3. เมื่อเขาอยู่ใกล้บ้านของมีคาห์ เขาก็จำเสียงเลวีหนุ่มคนนั้นได้ จึงแวะเข้าไปถามว่า “ใครพาท่านมาที่นี่ ท่านทำอะไรในที่นี้ ท่านทำงานอะไรที่นี่”
4. เขาตอบคนเหล่านั้นว่า “มีคาห์ทำแก่ข้าพเจ้า อย่างนี้ อย่างนี้ เขาจ้างข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเป็นปุโรหิตของเขา”
5. คนเหล่านั้นก็พูดกับเขาว่า “ได้โปรดทูลถามพระเจ้าให้หน่อยเถิด เพื่อเราจะทราบว่าทางที่เราจะออก เดินไปนี้จะสำเร็จหรือไม่” ปุโรหิตนั้นจึงตอบเขาทั้งหลายว่า
6. “จงไปเป็นสุขเถิด หนทางที่ท่านไปจะอยู่ภายในสายพระเนตรของพระเจ้า”
7. ชายทั้งห้าคนก็จากไปถึงเมืองลาอิช เห็นประชาชนที่อยู่ที่เมืองนั้น เห็นชาวเมืองอยู่อย่างสบายตามวิสัยคนไซดอน อย่างสงบไม่หวาดระแวงอะไร ไม่ขาดอะไรซึ่งอยู่ในโลกนี้ เป็นคนมีทรัพย์เขาอยู่ห่างไกลจากคนไซดอน ไม่มีเรื่องเกี่ยวข้องกับคนอื่นเลย
8. เมื่อคนทั้งห้ากลับมาถึงญาติพี่น้องที่โศราห์และเอชทาโอล ญาติพี่น้องจึงถามเขาว่า “เจ้าจะว่าอะไร”
9. เขาตอบว่า “จงลุกขึ้น ให้เราไปรบกับเขาเถิดเพราะเราได้เห็นแผ่นดินนั้นแล้ว และดูเถิด เป็นแผ่นดินดีจริงๆ ท่านทั้งหลายจะไม่ทำอะไรเลยหรืออย่าชักช้าที่ จะไปกันและเข้ายึดครองแผ่นดินนั้น
10. เมื่อท่านทั้งหลายไปแล้วจะพบประชาชนที่ไม่หวาดระแวงอะไร เออ แผ่นดินก็กว้างขวางพระเจ้าทรงมอบไว้ในมือของ ท่านทั้งหลายแล้ว เป็นสถานที่ซึ่งไม่ขาดสิ่งใดที่มีในโลก”
11. คนเผ่าดานหกร้อยคนสรรพด้วย เครื่องอาวุธทำสงครามยกทัพออกจากโศราห์และเอชทาโอล
12. เขาทั้งหลายยกขึ้นไปตั้งค่ายอยู่ที่คีริยาทเยอาริมในยูดาห์ เพราะเหตุนี้เขาจึงเรียกที่นั่นว่ามาหะเนห์ดาน6 จนถึงทุกวันนี้ ดูเถิด เมืองนี้อยู่ทางทิศตะวันตกของคีริยาทเยอาริม
13. เขาก็ผ่านจากที่นั่นไปยังแดนเทือกเขาเอฟราอิม มาถึงบ้านของมีคาห์
14. แล้วชายทั้งห้าคนที่ไปสอดแนมดูเมืองลาอิช ก็บอกแก่พี่น้องของตนว่า “ท่านทราบไหมว่าในบ้านเหล่านี้มีรูปเอโฟด รูปพระ รูปแกะสลัก และรูปหล่อ ฉะนั้นขอใคร่ครวญว่า ท่านทั้งหลายจะทำประการใด”
15. เขาทั้งหลายก็แวะเข้าบ้านของเลวีหนุ่มคนนั้น คือที่บ้านของมีคาห์ถามดูทุกข์สุขของเขา