ผู้‍วินิจ‌ฉัย 18:17-25 ฉบับ1971 (TH1971)

17. ชาย​ทั้ง​ห้า​คน​ที่​ออก​ไป​สอด‍แนม​ดู​บ้าน​เมือง ก็​เดิน​เข้า​ไป​นำ​เอา​รูป​แกะ‍สลัก รูป​เอ‌โฟด รูป​พระ และ​รูป​หล่อ​ไป ฝ่าย​ปุโร‌หิต​ก็​ยืน​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​ประ‌ตู‍รั้ว กับ​ทหาร​ถือ​อา‌วุธ​ทำ​สง‌คราม​หก‍ร้อย​คน​นั้น

18. เมื่อ​คน​เหล่า‍นี้​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​มี‌คาห์ นำ​เอา​รูป​แกะ‍สลัก รูป​เอ‌โฟด รูป​พระ และ​รูป​หล่อ​นั้น ปุโร‌หิต​ถาม​เขา​ว่า “นั่น​ท่าน​ทำ​อะไร”

19. คน​เหล่า​นั้น​จึง​ตอบ​เขา​ว่า “เงียบๆ​ไว้​เอา​มือ​ปิด​ปาก​เสีย มา​กับ​เรา​เถิด มา​เป็น​บิดา และ​ปุโร‌หิต​ของ​เรา​จะ​เป็น​ปุโร‌หิต​ใน​บ้าน​ของ​ชาย​คน​เดียว​ดี หรือ​ว่า​จะ​เป็น​ปุโร‌หิต​ของ​เผ่า​หนึ่ง​และ​ตระ‌กูล​หนึ่ง​ใน​อิส‌รา‌เอล​ดี”

20. ใจ​ของ​ปุโร‌หิต​ก็​ยินดี เขา​จึง​เอา​รูป​เอ‌โฟด รูป​พระ และ​รูป​แกะ‍สลัก เดิน​ไป​ใน​หมู่​ประ‌ชา‍ชน

21. แล้ว​เขา​ก็​กลับ​ออก​เดิน​ไป​ให้​เด็ก​ทั้ง​ฝูง​สัตว์ และ​ข้าว‍ของ​เดิน​ไป​ข้าง‍หน้า

22. เมื่อ​ไป​ห่าง​จาก​บ้าน​มี‌คาห์​แล้ว คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ใกล้​เคียง​กับ​บ้าน​ของ​มี‌คาห์​ก็​ร่วม​ติด‍ตาม ไป​ทัน​คน​เผ่า​ดาน​เข้า

23. จึง​ตะ‌โกน​เรียก​คน​เผ่า​ดาน​เขา​ก็​หัน​กลับ​มา พูด​กับ​มี‌คาห์​ว่า “เป็น​อะไร​เล่า เจ้า​จึง​ยก​คน​มา​มาก‍มาย​อย่าง‍นี้”

24. เขา​ตอบ​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​นำ​พระ​ของ​ข้าพ‌เจ้า ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​สร้าง​ขึ้น​และ​นำ​ปุโร‌หิต​ออก​มา​เสีย ข้าพ‌เจ้า​จะ​มี​อะไร​เหลือ​อยู่​เล่า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ยัง​จะ​มา​ถาม​ข้าพ‌เจ้า​อีก​ว่า ‘เป็น​อะไร​เล่า’ ”

25. คน​เผ่า​ดาน​จึง​ตอบ​เขา​ว่า “อย่า​ให้​เรา​ได้​ยิน​เสียง​ของ​เจ้า​เลย เกลือก​ว่า​คน​ขี้‍โม‌โห​จะ​เล่น‍งาน​เจ้า​เข้า เจ้า​และ​ครอบ‍ครัว​ของ​เจ้า​ก็​จะ​เสีย​ชีวิต​เปล่าๆ”

ผู้‍วินิจ‌ฉัย 18