17. มาโนอาห์ถามทูตของพระเจ้าว่า “ท่านชื่ออะไร เพื่อเมื่อเป็นจริงตามถ้อยคำของท่าน เราจะได้ให้เกียรติแก่ท่าน”
18. ทูตของพระเจ้าบอกมาโนอาห์ว่า “ถามชื่อเราทำไม ชื่อเราก็มหัศจรรย์อยู่”
19. มาโนอาห์ก็เอาลูกแพะกับ ธัญญบูชามาถวายบูชาบนศิลาแด่พระเจ้า ผู้ทรงกระทำการอัศจรรย์ มาโนอาห์และภรรยาก็มองดู
20. และอยู่มาเมื่อเปลวไฟจากแท่นบูชาพลุ่งขึ้นไปสวรรค์ ทูตของพระเจ้าก็ขึ้นไปตามเปลวไฟแห่งแท่นบูชา ขณะเมื่อมาโนอาห์และภรรยาคอยดูอยู่ และเขาทั้งสองก็ซบหน้าลงถึงดิน
21. ทูตของพระเจ้าไม่ปรากฏแก่มาโนอาห์หรือ แก่ภรรยาของเขาอีกเลย แล้วมาโนอาห์จึงทราบว่าผู้นั้นเป็นทูตของพระเจ้า
22. และมาโนอาห์พูดกับภรรยาของตนว่า “เราคงจะตายเป็นแน่ เพราะเราได้เห็นพระเจ้า”
23. แต่ภรรยาบอกเขาว่า “ถ้าพระเจ้าทรงหมายจะฆ่าเราเสีย พระองค์คงจะไม่รับเครื่องเผาบูชาและธัญญบูชาจากมือของเรา หรือทรงสำแดงสิ่งเหล่านี้แก่เราหรือประกาศเรื่องเช่นนี้แก่ เรา”