ปัญ‌ญา‌จารย์ 6:3-7 ฉบับ1971 (TH1971)

3. แม้‍ว่า​มนุษย์​คน​ใด​มี​ลูก​สัก​ร้อย​คน และ​มี​อายุ​อยู่​หลาย​ปี​จน​ปี​เดือน​ของ​เขา​ก็​มาก‍มาย แต่​จิต‍ใจ​ของ​เขา​หา‍ได้​อิ่ม​ด้วย​ของ​ดี​ไม่ ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก​เขา​ไม่‍มี​งาน​ฝัง‍ศพ​ของ​ตน​ด้วย ข้าพ‌เจ้า​ว่า​ลูก​ที่​เกิด​มา​แท้ง​เสีย​ยัง​ดี​กว่า​คน​นั้น

4. เพราะ​เด็ก​นั้น​เกิด​มา​อนิจ‌จัง​และ​ตาย​ไป​ใน​ความ​มืด และ​ชื่อ​ของ​เขา​ถูก​ปิด​ไว้​ใน​ความ​มืด

5. ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก ยัง​ไม่​ทัน​เห็น​ตะวัน​หรือ​ยัง​ไม่​ทัน​รู้​เรื่อง‍ราว อะไร​เด็ก​คน​นี้​มี​ความ​สงบ‍สุข​ยิ่ง‍กว่า​ผู้ใหญ่​นั้น​เสีย​อีก

6. เออ แม้‍ว่า​เขา​มี​ชีวิต​อยู่​พัน​ปี​ทวี​อีก​เท่า​ตัว แต่​ไม่‍ได้​เห็น​ของ​ดี​อะไร ทุก​คน​มิ‍ได้​ลง​ไป​ที่​เดียว​กัน​หมด​ดอก​หรือ

7. บรร‌ดา​การ‍งาน​ของ​มนุษย์​ก็​เพื่อ​ปาก​ของ​เขา แต่​ถึง​กระ‌นั้น​เขา​ก็​ไม่​รู้‍จัก​อิ่ม

ปัญ‌ญา‌จารย์ 6