ปัญ‌ญา‌จารย์ 3:15-20 ฉบับ1971 (TH1971)

15. อะไรๆ​ซึ่ง​เป็น​อยู่​ใน​ปัจ‌จุ‌บัน​ก็​เป็น​อยู่​นาน​มา​แล้ว อะไรๆ​ที่​จะ​เป็น​มา​ก็​เคย​เป็น​อยู่​นาน​มา​แล้ว และ​พระ‍เจ้า​ทรง​แสวง​อะไรๆ​ที่​ล่วง​ไป​นั้น

16. ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก ที่​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ว่า ใน​ที่​ของ​ความ​ยุติ‍ธรรม​มี​ความ​อธรรม​อยู่​ด้วย และ​ใน​ที่​ของ​ความ​ชอบ‍ธรรม​มี​ความ​อธรรม​อยู่​ด้วย

17. ข้าพ‌เจ้า​รำ‌พึง​ใน​ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​พิพาก‌ษา​คน​ชอบ‍ธรรม​และ​คน​อธรรม เพราะ​มี​กาล​กำ‌หนด​ไว้​สำ‌หรับ​ทุก​เรื่อง และ​สำ‌หรับ​การ‍งาน​ทุก​อย่าง

18. ข้าพ‌เจ้า​รำ‌พึง​ใน​ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เกี่ยว‍กับ​บรร‌ดา​บุตร ของ​มนุษย์​ว่า พระ‍เจ้า​ทรง​ทด‍สอบ​เขา​เพื่อ​จะ​สำ‌แดง​ว่า​เขา​เป็น​เพียง​สัตว์

19. เพราะ​ว่า​เคราะห์​ของ​บรร‌ดา​มนุษย‌ชาติ​กับ​เคราะห์​ของ สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน​นั้น​เหมือน​กัน ฝ่าย​หนึ่ง​ตาย อีก​ฝ่าย​หนึ่ง​ก็​ตาย​เหมือน​กัน ทั้ง‍สอง​มี​ลม​หาย‍ใจ​อย่าง‍เดียว​กัน และ​มนุษย์​ไม่‍มี​อะไร​ดี​กว่า​สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน เพราะ​สาร‌พัด​ก็​อนิจ‌จัง

20. ทุก​อย่าง​ไป​ยัง​ที่​เดียว​กัน ทุก​อย่าง​เป็น​มา​จาก​ผง​คลี‍ดิน และ​ทุก​อย่าง​กลับ​เป็น​ผง​คลี‍ดิน​อีก

ปัญ‌ญา‌จารย์ 3