ปัญ‌ญา‌จารย์ 12:7-12 ฉบับ1971 (TH1971)

7. และ​ผง‍คลี​กลับ​ไป​เป็น​ดิน​อย่าง​เดิม และ​จิต​วิญ‌ญาณ​กลับ​ไป​สู่​พระ‍เจ้า​ผู้​ประ‌ทาน​ให้​มา​นั้น

8. ปัญ‌ญา‌จารย์​ว่า อนิจ‌จัง อนิจ‌จัง สาร‌พัด​ก็​อนิจ‌จัง

9. นอก‍จาก​ท่าน​เป็น​คน​ฉลาด​แล้ว ปัญ‌ญา‌จารย์​ยัง​สอน​ความ​รู้​ให้​ประ‌ชา‍ชน​อีก​ด้วย เออ ท่าน​พิเคราะห์ ท่าน​ค้น‍คว้า และ​ท่าน​เรียบ‍เรียง​สุภา‌ษิต

10. ปัญ‌ญา‌จารย์​เสาะ‍หา​ถ้อย‍คำ​ที่​เพราะ​หู​และ​ท่าน​เขียน ถ้อย‍คำ​แห่ง​ความ​จริง​ไว้​อย่าง​เที่ยง‍ตรง

11. ถ้อย‍คำ​ของ​นัก‍ปราชญ์​เป็น​ประ‌ดุจ​ปฏัก และ​ถ้อย‍คำ​ที่​ท่าน​เมษ‌บาล​รวบ‍รวม​ไว้​ก็​ตรึง​แน่น​อย่าง​ตะปู

12. และ​ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก บุตร‍ชาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เอ๋ย จง​รับ​คำ​ตัก‍เตือน​เถิด ซึ่ง​จะ​ทำ​หนัง‌สือ​มาก​ก็​ไม่‍มี​สิ้น‍สุด และ​เรียน​มาก​ก็​เหนื่อย​เนื้อ‍หนัง

ปัญ‌ญา‌จารย์ 12