ปฐม‍กาล 39:11-20 ฉบับ1971 (TH1971)

11. วัน​หนึ่ง​โย‌เซฟ​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เพื่อ​ทำ​ธุระ​การ​งาน​ของ​เขา ไม่​มี​ชาย​ประ‌จำ‍บ้าน​คน​ใด​อยู่​ใน​นั้น

12. นาง​ก็​คว้า​เสื้อ‍ผ้า​โย‌เซฟ​เหนี่ยว‍รั้ง​ไว้ แล้ว​พูด​ว่า “มา​นอน​อยู่​กับ​ฉัน​เถิด” แต่​โย‌เซฟ​ทิ้ง​เสื้อ‍ผ้า​ไว้​ใน​มือ​นาง​หนี​ไป​ข้าง‍นอก

13. เมื่อ​นาง​เห็น​ว่า​โย‌เซฟ​ทิ้ง​เสื้อ‍ผ้า​ไว้​ใน​มือ​ของ​นาง หนี​ไป​ข้าง‍นอก​แล้ว

14. นาง​ก็​ร้อง‍เรียก​ชาย​ประ‌จำ‍บ้าน​ของ​ตน​มา​บอก​ว่า “ดู‍ซิ นาย​เอา​คน​ชาติ‍ฮีบรู​มา​ไว้​ทำ​ความ​หยาบ‍คาย​แก่​เรา มัน​เข้า​มา​หา​จะ​นอน​กับ​ฉัน แต่​ฉัน​ร้อง​เสียง‍ดัง

15. เมื่อ​มัน​ได้​ยิน​ฉัน​ร้อง​ขึ้น มัน​ก็​ทิ้ง​เสื้อ‍ผ้า​ไว้​กับ​ฉัน​หนี​ไป​ข้าง‍นอก”

16. แล้ว​นาง​ก็​เก็บ​เสื้อ‍ผ้า​ไว้​ใกล้​ตัว​จน​นาย​กลับ​มา​บ้าน

17. แล้ว​นาง​ก็​บอก​กับ​นาย​ดัง‍นี้​ว่า “อ้าย​บ่าว​ชาติ​ฮีบรู​ที่​ท่าน​นำ​มา​ไว้​นั้น เข้า​มา​หา​จะ​ทำ​หยาบ‍คาย​แก่​ฉัน

18. เมื่อ​ฉัน​ร้อง​ขึ้น มัน​ก็​ทิ้ง​เสื้อ‍ผ้า​ไว้​กับ​ฉัน​หนี​ไป​ข้าง‍นอก”

19. ครั้น​นาย​ได้​ฟัง​คำ​ภรรยา​บอก​ว่า “บ่าว​ของ​ท่าน​ทำ​กับ​ฉัน​ดัง‍นั้น” ก็​โกรธ​นัก

20. จึง​เอา​โย‌เซฟ​ไป​จำ​ไว้​ใน​คุก​ที่​ที่‍ขัง​นัก‍โทษ​หลวง โย‌เซฟ​ก็​ต้อง‍จำ​อยู่​ที่‍นั่น

ปฐม‍กาล 39