14. ลาบันจึงพูดกับเขาว่า “เจ้าเป็นเลือดเนื้อของเราแท้ๆ” ยาโคบก็พักอยู่กับเขาเดือนหนึ่ง
15. แล้วลาบันพูดกับยาโคบว่า “เพราะเจ้าเป็นญาติของเรา จึงไม่ควรที่เจ้าจะทำงานให้เราเปล่าๆ เจ้าจะเรียกค่าจ้างเท่าไร จงบอกมาเถิด”
16. ลาบันมีบุตรีสองคน พี่สาวชื่อเลอาห์ น้องสาวชื่อราเชล
17. นางสาวเลอาห์นั้นตาเชื่อมซึม แต่นางสาวราเชลนั้นรูปร่างสละสลวยและงามน่าดู
18. ยาโคบก็รักใคร่นางสาวราเชล เขาบอกลาบันว่า “ฉันจะรับใช้การงานให้ท่านเจ็ดปี เพื่อได้ราเชลลูกสาวคนเล็กของท่าน”
19. ลาบันจึงว่า “ให้เรายกบุตรีให้เจ้านั้นดีกว่าจะยกให้คนอื่น จงอยู่กับเราเถิด”
20. ยาโคบก็รับใช้อยู่เจ็ดปีเพื่อได้นางสาวราเชล เห็นเป็นเหมือนน้อยวันเพราะเขารักเธอ
21. ยาโคบบอกลาบันว่า “เวลาที่กำหนดไว้ก็ครบแล้ว ขอให้ภรรยาฉันเถิด ฉันจะได้เข้าไปหาเธอ”
22. ลาบันจึงเชิญชาวบ้านมาพร้อมกัน แล้วจัดการเลี้ยง
23. ครั้นเวลาค่ำลาบันก็พาเลอาห์บุตรีมามอบให้แก่ยาโคบ และยาโคบก็เข้าไปหาเธอ
24. (ลาบันยกศิลปาห์สาวใช้ของตนให้เป็นสาวใช้ของนางเลอาห์)
25. พอรุ่งขึ้นยาโคบก็เห็นว่า เป็นนางเลอาห์จึงกล่าวแก่ลาบันว่า “ทำไมลุงทำกับฉันเช่นนี้ ฉันรับใช้ลุงเพื่อได้ราเชลมิใช่หรือ ทำไมลุงจึงล่อลวงฉันเล่า”
26. ลาบันจึงตอบว่า “ในเมืองเราไม่มีธรรมเนียมที่จะยกน้องสาวให้ก่อนพี่หัวปี
27. ขอให้ครบเจ็ดวันของหญิงนี้ก่อน แล้วเราจะยกคนนั้นให้ด้วย เพื่อตอบแทนที่เจ้าจะได้รับใช้ลุงอีกเจ็ดปี”
28. ยาโคบก็ยอม และรอจนครบเจ็ดวันของนาง แล้วลาบันก็ยกราเชลบุตรีให้เป็นภรรยา
29. (ลาบันยกบิลฮาห์สาวใช้ของตนให้เป็นสาวใช้ของนางราเชล)