24. ท่านถามว่า “เจ้าเป็นเอซาวบุตรชายของพ่อจริงหรือ” เขาตอบว่า “ใช่ครับ”
25. ท่านจึงว่า “นำแกงมาให้พ่อ พ่อจะได้กินเนื้อที่บุตรชายของพ่อหามา แล้วอวยพรเจ้า” ยาโคบจึงนำมันมาให้ท่าน ท่านก็รับประทาน ยาโคบนำเหล้าองุ่นมาให้ท่านและท่านก็ดื่ม
26. แล้วอิสอัคบิดาของเขาจึงพูดกับเขาว่า “ลูกเอ๋ยเข้ามาใกล้และจุบพ่อ”
27. เขาจึงเข้ามาใกล้และจุบท่าน และท่านก็ดมกลิ่นที่เสื้อของเขา และอวยพรเขาว่า“ดูซิ กลิ่นลูกชายข้าเหมือนกลิ่นท้องทุ่งซึ่งพระเจ้าทรงอวยพระพร
28. ขอพระเจ้าทรงประทานน้ำค้างจากฟ้าแก่เจ้าและประทานความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินทั้งพืชและเหล้าองุ่นใหม่มากมายแก่เจ้า
29. ขอให้ชนชาติทั้งหลายรับใช้เจ้าขอให้ประชาชาติกราบไหว้เจ้าขอให้เป็นเจ้านายเหนือพี่น้องและบุตรชายมารดาของเจ้ากราบไหว้เจ้าผู้ใดแช่งสาปเจ้าก็ขอให้ผู้นั้นถูก สาปและผู้ใดอวยพรเจ้าก็ขอให้ผู้นั้นได้รับพร”
30. พออิสอัคอวยพรยาโคบเสร็จ และยาโคบออกไปพ้นหน้าอิสอัคบิดา เอซาวพี่ชายก็กลับจากการล่าเนื้อ
31. เขาเตรียมอาหารอร่อยนำมาให้บิดา เขาพูดกับบิดาว่า “ขอพ่อลุกขึ้นรับประทานเนื้อที่ลูกชายหามา เพื่อจะได้อวยพรลูก”
32. อิสอัค บิดาพูดกับเขาว่า “เจ้าคือใคร” เขาตอบว่า “ฉันคือลูกชาย ลูกหัวปีของพ่อ คือเอซาว”
33. พอได้ฟังดังนั้น อิสอัคก็ตัวสั่น พูดว่า “ใครเล่าที่ไปล่าเนื้อ แล้วนำมาให้พ่อ พ่อกินหมดแล้วก่อนเจ้ามาถึง และพ่ออวยพรเขาแล้ว เป็นที่แน่ว่า เขาจะได้รับพร”
34. เมื่อเอซาวได้ยินบิดากล่าวเช่นนั้นก็ร้อง ออกมาเสียงดังด้วยความขมขื่น และพูดกับบิดาว่า “คุณพ่อครับ ขออวยพรผม ขออวยพรผมด้วย”
35. แต่ท่านพูดว่า “น้องเจ้าเข้ามาหลอกพ่อ เอาพรของเจ้าไปเสียแล้ว”
36. เอซาวพูดว่า “เขามีชื่อว่ายาโคบก็ถูกต้องแล้วมิใช่หรือ เพราะเขาหลอกฉันสองหนเข้านี่แล้ว เขาเอาสิทธิบุตรหัวปีของฉันไป และคราวนี้เขาเอาพรของฉันไปอีกด้วย” แล้วเขาพูดว่า “พ่อมิได้สงวนพรไว้ให้ฉันบ้างหรือ”
37. อิสอัคตอบเอซาวว่า “พ่อตั้งให้เขาเป็นนายเหนือเจ้า และมอบพี่น้องของเขาให้เป็นคนใช้ของเขา ทั้งพืชและเหล้าองุ่น พ่อก็จัดให้เขา ลูกเอ๋ย พ่อจะทำอะไรให้เจ้าได้อีกเล่า”
38. เอซาวพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ พ่อมีพรแต่เพียงพรเดียวเท่านั้นหรือ พ่อครับ ขออวยพรลูก ขออวยพรลูกด้วย” แล้วเอซาวก็ตะเบ็งเสียงร้องไห้