17. และอับราฮัมก็ซบหน้าลงหัวเราะคิดในใจว่า “ชายผู้มีอายุหนึ่งร้อยปีแล้วจะมีบุตรได้หรือ ซาราห์ผู้มีอายุเก้าสิบปีแล้วจะคลอดบุตรหรือ”
18. และอับราฮัมทูลพระเจ้าว่า “โอ ขอให้อิชมาเอลมีชีวิตอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์”
19. พระเจ้าตรัสว่า “มิใช่ แต่ซาราห์ภรรยาของเจ้าจะคลอดบุตรชายคนหนึ่งให้เจ้า และเจ้าจงตั้งชื่อเขาว่า อิสอัคเราจะตั้งพันธสัญญาของเราไว้กับเขา เป็นพันธสัญญานิรันดร์แก่เชื้อสายของเขาซึ่งตามเขามา
20. ฝ่ายอิชมาเอลนั้นเราฟังเจ้าแล้ว เราจะอำนวยพรแก่เขา และกระทำให้เขามีพงศ์พันธุ์มากอย่างยิ่ง เขาจะเป็นบิดาของเจ้านายสิบสององค์ และเราจะกระทำให้เขาเป็นชาติใหญ่ชาติหนึ่ง
21. ฝ่ายพันธสัญญาของเรา เราจะตั้งไว้กับอิสอัค ผู้ซึ่งซาราห์จะคลอดให้แก่เจ้าปีหน้าในฤดูนี้”
22. เมื่อพระองค์ตรัสกับท่านเสร็จแล้ว พระเจ้าก็เสด็จจากอับราฮัมขึ้นไป
23. อับราฮัมจึงเอาอิชมาเอลบุตรชายของตน และทุกคนที่เกิดในบ้านของท่าน หรือที่เอาเงินของท่านซื้อมา คือผู้ชายทุกคนในบรรดาผู้ชายที่อยู่ในบ้านของอับราฮัม ให้เขาเข้าสุหนัตตัดหนังหุ้มปลายองคชาตของเขาในวันนั้น ทีเดียว ดังที่พระเจ้าตรัสไว้กับท่าน
24. อับราฮัมมีอายุเก้าสิบเก้าปี เมื่อท่านเข้าสุหนัตตัดหนังหุ้มปลายองคชาตของท่าน
25. และอิชมาเอลบุตรชายของท่านอายุสิบสามปี เมื่อเขาเข้าสุหนัตตัดหนังหุ้มปลายองคชาตของเขา
26. อับราฮัมและอิชมาเอลบุตรชายของท่านเข้าสุหนัต ในวันนั้นทีเดียว
27. พวกผู้ชายทุกคนที่อยู่ในบ้านของท่าน คือพวกที่เกิดในบ้านและที่เอาเงิน ซื้อมาจากคนต่างด้าวก็เข้าสุหนัตพร้อมกับท่าน