20. เป็นไฉนพระองค์ทรงลืมพวกข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์เป็นไฉนได้ทรงทอดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียนานดังนี้
21. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้กลับสู่พระองค์เถิด แล้วพวกข้าพระองค์จะกลับสู่พระองค์ขอทรงฟื้นเดือนปีของข้าพระองค์ให้เหมือนดังก่อน
22. เว้นเสียแต่พระองค์ทรงสลัดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียแล้วและพระองค์ทรงกริ้วพวกข้าพระองค์อย่างล้นพ้น