37. ผู้ใดจะสั่งและให้เป็นไปได้นอกจากเมื่อพระเจ้าทรงสถาปนาให้เป็นไป
38. จากพระโอษฐ์ของพระผู้สูงสุดนั้นไม่ใช่มีมาทั้งร้ายและดี ยากและสบายหรือ
39. มนุษย์เป็นๆจะไปบ่นเอากับใครคือมนุษย์ที่ถูกทำโทษเพราะบาปของตน
40. ให้พวกเราทดสอบและพิจารณาวิถีของพวกเราและกลับมาหาพระเจ้าเถิด
41. ให้พวกเรายกจิตใจและมือของพวกเราขึ้น ต่อพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ทูลว่า
42. “พวกข้าพระองค์ได้ทรยศและได้กบฏแล้วและพระองค์ยังไม่ได้ทรงอภัยโทษ”
43. “พระองค์ทรงห่มความกริ้วและไล่ตามพวกข้าพระองค์ได้ทรงประหารอย่างไม่สงสาร
44. พระองค์ทรงคลุมพระองค์ไว้เสียด้วยเมฆเพื่อว่าการอธิษฐานของพวกข้าพระองค์จะไม่ทะลุไป ถึงพระองค์ได้
45. พระองค์ได้ทรงกระทำให้พวก ข้าพระองค์เป็นเหมือนหยากเยื่อและมูลฝอยอยู่ในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
46. “บรรดาศัตรูของพวกข้าพระองค์ได้อ้าปากตะโกนโพนทะนาว่าพวกข้าพระองค์
47. เหตุสยดสยองและหลุมพรางมาถึงข้าพระองค์ทั้งความร้างเปล่าและความพินาศ