37. และยกเดินจากคาเดช และตั้งค่ายที่ภูเขาโฮร์ ริมแผ่นดินเอโดม
38. และอาโรนปุโรหิตได้ขึ้นบนภูเขาโฮร์ตามพระบัญชาของ พระเจ้าและสิ้นชีวิตที่นั่น ในวันที่หนึ่งเดือนที่ห้า ปีที่สี่สิบนับตั้งแต่วันที่คนอิสราเอลยกออกจากอียิปต์
39. เมื่ออาโรนสิ้นชีวิตที่ภูเขาโฮร์นั้น มีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบสามปี
40. และกษัตริย์เมืองอาราด ชาวคานาอัน ผู้ที่อยู่ในเนเกบในแผ่นดินคานาอัน ได้ยินข่าวว่าคนอิสราเอลยกมา
41. และเขายกเดินจากภูเขาโฮร์และตั้งค่ายที่ศัลโมนาห์
42. และเขายกเดินจากศัลโมนาห์ และตั้งค่ายที่ปูโนน
43. และเขายกเดินจากปูโนน และตั้งค่ายที่โอโบท
44. และเขายกเดินจากโอโบท มาตั้งค่ายที่อิเยอาบาริม ในดินแดนโมอับ
45. และเขาออกเดินจากไอยิม และตั้งค่ายที่ดีโบนกาด
46. และเขายกเดินจากดีโบนกาดและตั้งค่ายที่ อัลโมนดิบลาธาอิม
47. และเขายกเดินจากอัลโมนดิบลาธาอิม และตั้งค่ายในภูเขาอาบาริมหน้าเนโบ
48. และเขายกเดินจากภูเขาอาบาริม และตั้งค่าย ณ ทุ่งแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค
49. เขาตั้งค่ายอยู่ริมแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่เบธเยชิโมท ไกลไปจนถึงอาเบลชิทธิม ณ ทุ่งแห่งโมอับ
50. และพระเจ้าตรัสกับโมเสส ณ ทุ่งแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดน ตรงข้ามเมืองเยรีโคว่า
51. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน
52. เจ้าจงขับไล่ชาวเมืองนั้นออกเสียทั้งหมด และทำลายศิลารูปแกะสลักของเขาเสียให้สิ้น และทำลายรูปเคารพที่หล่อของเขาเสียให้สิ้น และทำลายบรรดาปูชนียสถานสูงของเขาเสีย
53. และเจ้าจงยึดครองแผ่นดินนั้น และเข้าไปตั้งอยู่ในนั้น เพราะเราได้ให้แผ่นดินนั้น ให้เจ้าถือกรรมสิทธิ์
54. เจ้าทั้งหลายจงจับฉลากมรดกที่ดินนั้นตามตระกูลของเจ้า เผ่าที่ใหญ่เจ้าจงให้มรดกส่วนใหญ่ เผ่าที่ย่อมเจ้าจงให้มรดกส่วนน้อย ดินผืนใดที่ฉลากตกแก่คนใด ก็เป็นของคนนั้น เจ้าจงรับมรดกตามเผ่าของบรรพบุรุษของเจ้า