กัน‌ดาร‍วิถี 30:9-12 ฉบับ1971 (TH1971)

9. แต่​คำ‍บน‍บาน​ที่​แม่‍ม่าย​หรือ​แม่‍ร้าง​กระ‌ทำ​ไว้ หรือ​คำ‍ใด​ที่​นาง​พูด​ผูก‍มัด​ตน‍เอง คำ‍พูด​นั้น​ย่อม​คง​อยู่

10. และ​ถ้า​นาง​บน​ไว้​ใน​บ้าน​สามี​ของ​นาง หรือ​ให้​สัญ‌ญา​วิรัต​ด้วย​สัตย์​สา‌บาน​ผูก‍มัด​ตน‍เอง​ไว้

11. และ​สามี​ของ​นาง​ได้​ยิน​แล้ว แต่​ไม่​ว่า​อะไร​แก่​นาง และ​ไม่​คัด‍ค้าน​นาง คำ‍บน‍บาน​ของ​นาง​ทั้ง‍สิ้น​ย่อม​คง​อยู่ และ​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ทุก​อย่าง​ซึ่ง​นาง​ผูก‍มัด​ตัว‍เอง​ย่อม​คง​อยู่

12. แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ได้​กระ‌ทำ​ให้​ไม่​คง​อยู่​หรือ​เป็น โมฆะ​ใน​วัน​ที่​เขา​ได้​ยิน​แล้ว สิ่ง‍ใด​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​นาง​เกี่ยว​ด้วย​คำ​บน‍บาน หรือ​เกี่ยว​ด้วย​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ของ​นาง​ย่อม​ไม่​คง​อยู่ สามี​ของ​นาง​ได้​กระ‌ทำ​ให้​เป็น​โมฆะ และ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​อภัย​ให้​แก่​นาง

กัน‌ดาร‍วิถี 30