11. แต่ฝ่ายทูตสวรรค์แม้ว่ามีฤทธิ์และกำลังมากกว่า ก็หาได้กล่าวประณามคนเหล่านั้นหน้าพระที่นั่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าไม่
12. แต่ว่าคนเหล่านั้น เป็นเหมือนสัตว์เดียรัจฉานที่ปราศจากความคิด เป็นสัตว์ที่ทำตามสัญชาตญาณ เกิดมาเพื่อถูกจับและถูกฆ่า เขากล่าวประณามสิ่งที่เขาไม่เข้าใจเลย เขาจะต้องพินาศอย่างสัตว์ร้ายนั้น
13. เขาจะได้รับทุกข์เป็นโทษแห่งการอธรรมของเขา เขาทั้งหลายถือการเสเพลเฮฮาในเวลากลางวันเป็นความเพลิดเพลิน เขาด่างพร้อยและมลทิน และประพฤติการเสเพลเฮฮา เมื่อกำลังกินเลี้ยงรวมกับท่านทั้งหลาย
14. ตาของเขามีแววที่เปี่ยมด้วยความใคร่ ในการล่วงประเวณี ไม่สิ้นความกระหายในบาป เขาล่อลวงคนที่ใจไม่มั่นคง ใจของเขาชินกับการโลภ เขาเหล่านั้นเป็นคนที่ถูกสาปแช่งเลยหนอ
15. เขาสละทิ้งทางชอบ หลงไปในทางผิด ดำเนินตามทางของบาลาอัมบุตรเบโอร์ ผู้ซึ่งชอบสิ่งที่ได้มาจากการอธรรม
16. แต่บาลาอัมก็ได้ถูกบริภาษ ในการที่เขาได้กระทำการละเมิดนั้น ลาใบ้ตัวนั้นพูดเป็นภาษามนุษย์ และได้ยับยั้งอาการคลุ้มคลั่งของผู้พยากรณ์คนนั้น
17. คนเหล่านี้เป็นบ่อที่ไร้น้ำ เป็นหมอกที่ถูกพายุพัดไป พระองค์ทรงเตรียมขุมนรกมืดไว้แล้วสำหรับคนเหล่านั้น
18. เพราะว่าเขาได้พูดโอ้อวดตัว และเขาใช้ความปรารถนาชั่วทางกาย ล่อลวงคนทั้งหลายที่กำลังหนีไปจากผู้ที่หลงประพฤติผิด
19. เขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นพ้นจากการเป็นทาส แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะว่ามนุษย์พ่ายแพ้แก่สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น
20. เพราะว่าถ้าหลังจากที่เขาพ้นจากสรรพมลทินของโลกนี้แล้ว ด้วยการที่เขาได้รู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและผู้ช่วยให้รอด เขากลับเกี่ยวข้องและพ่ายแพ้แก่การชั่วนั้นอีก บั้นปลายของเขาก็กลับชั่วร้ายยิ่งกว่าตอนต้น