4. ทั้งอาหารที่โต๊ะเสวย กับบรรดาข้าราชการประจำอยู่ และมหาดเล็กที่คอยรับใช้อยู่ ตลอดเครื่องแต่งกายและพนักงานเชิญถ้วยของพระองค์ เครื่องแต่งกาย และเครื่องเผาบูชาของพระองค์ ซึ่งพระองค์ถวายบูชา ณ พระนิเวศของพระเจ้า พระทัยของพระนางก็สลดลงทีเดียว
5. พระนางทูลพระราชาว่า “ข่าวคราวซึ่งหม่อมฉันได้ยินในประเทศของหม่อมฉัน ถึงพระราชกิจและพระสติปัญญาของฝ่าพระบาทเป็นความจริง
6. แต่หม่อมฉันมิได้เชื่อถ้อยคำนั้น จนหม่อมฉันมาเฝ้าและตาของหม่อมฉันได้เห็นเอง และดูเถิด ที่เขาบอกแก่หม่อมฉันก็ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง แห่งพระสติปัญญาใหญ่ยิ่งของฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาทเลิศล้ำยิ่งไปกว่าข่าวคราวนั้นเสียอีก
7. บรรดาคนของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข บรรดาข้าราชการเหล่านี้ของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข ผู้ที่อยู่งานประจำต่อพระพักตร์ฝ่าพระบาทและฟัง พระสติปัญญาของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข
8. สาธุการแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท ผู้ทรงพอพระทัยในฝ่าพระบาทและทรงแต่งตั้ง ฝ่าพระบาทไว้บนบัลลังก์ เป็นพระราชาเพื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท เพราะพระเจ้าของฝ่าพระบาททรงรักอิสราเอลและจะ สถาปนาเขาไว้เป็นนิตย์ พระองค์จึงได้ทรงแต่งตั้งให้ฝ่าพระบาทเป็นพระราชาเหนือ เขาทั้งหลาย เพื่อฝ่าพระบาทจะทรงอำนวยความยุติธรรมและความชอบธรรม”
9. แล้วพระนางก็ถวายทองคำหนึ่งร้อยยี่สิบตะลันต์แก่พระราชา ทั้งเครื่องเทศเป็นจำนวนมาก และเพชรพลอยต่างๆ ไม่มีเครื่องเทศใดๆเหมือนอย่างที่พระราชินีแห่งเมืองเชบาถวายแด่พระราชาซาโลมอน
10. ยิ่งกว่านั้นอีก ข้าราชการของกษัตริย์ฮีรามและข้าราชการของซาโลมอน ผู้นำทองคำมาจากโอฟีร์ ได้นำไม้ประดู่และเพชรพลอยต่างๆมา
11. แล้วพระราชาทรงใช้ไม้ประดู่ทำขั้นบันได พระนิเวศของพระเจ้าและพระราชวัง ทั้งทำพิณเขาคู่และพิณใหญ่ให้แก่นักร้อง ซึ่งไม่เคยเห็นมีอย่างนั้นแต่ก่อนในแผ่นดินยูดาห์
12. พระราชาซาโลมอน พระราชทานทุกอย่างแก่พระราชินีแห่งเชบา ตามที่พระนางทรงมีพระประสงค์ ไม่ว่าพระนางจะทูลขอสิ่งใด นอกเหนือไปจากสิ่งที่พระนางนำมาถวายพระราชา ดังนั้นพระนางก็เสด็จกลับไปยังแผ่นดินของพระนาง พร้อมกับข้าราชการของพระนาง
13. น้ำหนักทองคำที่นำมาส่งซาโลมอนในปีหนึ่งนั้น เป็นทองคำหกร้อยหกสิบหกตะลันต์
14. นอกเหนือจากทองซึ่งนักการค้าและพ่อค้าได้นำมา และกษัตริย์ทั้งปวงของประเทศอาระเบียและบรรดา เจ้าเมืองแห่งแผ่นดินได้นำทองคำและเงินมายังซาโลมอน