1. เยโฮชาฟัทพระราชาแห่งยูดาห์เสด็จกลับไปโดย สวัสดิภาพถึงพระราชวังของพระองค์ในกรุงเยรูซาเล็ม
2. แต่เยฮูบุตรฮานานีผู้ทำนายได้ออกไปเฝ้าพระองค์ ทูลกษัตริย์เยโฮชาฟัทว่า “ควรที่ฝ่าพระบาทจะช่วยคนอธรรม และรักผู้ที่เกลียดชังพระเจ้าหรือ เพราะเรื่องนี้พระพิโรธของพระเจ้าได้ออกมาถึงฝ่าพระบาท
3. อย่างไรก็ดีพระองค์ทรงพบความดีในฝ่าพระบาทบ้าง เพราะฝ่าพระบาทได้ทำลายบรรดาอาเช-ราห์เสียจากแผ่นดิน และได้มุ่งพระทัยแสวงหาพระเจ้า”
4. เยโฮชาฟัทประทับที่เยรูซาเล็มและพระองค์ ทรงออกไปท่ามกลางประชาชนอีก ตั้งแต่เบเออร์เชบาถึงถิ่นเทือกเขาเอฟราอิม และนำเขาทั้งหลายกลับมายังพระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา
5. พระองค์ทรงตั้งผู้วินิจฉัยในแผ่นดินนั้น ในหัวเมืองที่มีป้อมทั้งสิ้นของยูดาห์ ทีละหัวเมือง
6. และตรัสกับผู้วินิจฉัยเหล่านั้นว่า “จงพิจารณาสิ่งที่ท่านทั้งหลายจะกระทำ เพราะท่านมิได้พิพากษาเพื่อมนุษย์แต่เพื่อพระเจ้า พระองค์ทรงสถิตกับท่านในการพิพากษา
7. ฉะนั้นจงให้ความยำเกรงพระเจ้าอยู่เหนือท่าน จงระมัดระวังสิ่งที่ท่านกระทำ เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่มีความอยุติธรรม ไม่มีความลำเอียง และไม่มีการรับสินบน”
8. ยิ่งกว่านั้นอีก ในเยรูซาเล็ม เยโฮชาฟัททรงตั้งคนเลวีและปุโรหิตบ้าง กับหัวหน้าตระกูลแห่งอิสราเอลบ้าง เพื่อจะให้การพิพากษาแห่งพระเจ้าและวินิจฉัยคดีที่โต้แย้งกัน เขาทั้งหลายมีตำแหน่งในเยรูซาเล็ม
9. และพระองค์ทรงกำชับเขาทั้งหลายว่า “ท่านทั้งหลายจงกระทำการนี้ด้วยความยำเกรงพระเจ้า ด้วยความสัตย์ซื่อและด้วยสิ้นสุดใจของท่าน