12. พระองค์ทรงกระทำความมืดเป็นปะรำของพระองค์คือที่รวบรวมบรรดาน้ำ เมฆทึบแห่งฟ้า
13. ถ่านลุกเป็นเพลิงจากความสุกใสข้างหน้าพระองค์
14. พระเจ้าทรงคะนองกึกก้องจากฟ้าสวรรค์และองค์ผู้สูงสุดก็เปล่งพระสุรเสียงของพระองค์
15. และพระองค์ทรงใช้ลูกธนูของพระองค์ออกมา ทำให้เขากระจายไปพระองค์ทรงปล่อยฟ้าแลบและทำให้เขาโกลาหล
16. แล้วก็เห็นท้องธารรากฐานของพิภพก็ปรากฏแจ้งตามการขนาบของพระเจ้าตามที่ลมพวยพุ่งจากช่องพระนาสิกของพระองค์
17. “พระองค์ทรงเอื้อมมาจากที่สูง ทรงจับข้าพเจ้าพระองค์ทรงดึงข้าพเจ้าออกมาจากน้ำมากหลาย
18. พระองค์ทรงช่วยกู้ข้าพเจ้าจากศัตรูที่เข้มแข็งของข้าพเจ้าจากบรรดาผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้าเพราะเขามีอานุภาพเกินกว่าข้าพเจ้า
19. เขาปะทะข้าพเจ้าในวันที่ข้าพเจ้าเกิดภัยพิบัติแต่พระเจ้าทรงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า
20. พระองค์ทรงนำข้าพเจ้า ออกมายังที่กว้างใหญ่ด้วยพระองค์ทรงช่วยกู้ข้าพเจ้าเพราะพระองค์ทรงยินดีในข้าพเจ้า
21. “พระเจ้าทรงประทานรางวัลแก่ข้าพเจ้าตามความชอบธรรม ของข้าพเจ้าพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้าตามความสะอาดแห่งมือของข้าพเจ้า
22. เพราะข้าพเจ้ารักษาบรรดาพระมรรคาของพระเจ้าและไม่ได้พรากจากพระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างอธรรม
23. เพราะกฎหมายทั้งสิ้นของพระองค์อยู่ต่อหน้าข้าพเจ้าและข้าพเจ้ามิได้หันจากกฎเกณฑ์ของพระองค์
24. ต่อพระพักตร์พระองค์ข้าพเจ้าไร้ตำหนิและข้าพเจ้ารักษาตัวไว้ให้พ้นจากกรรมชั่วของข้าพเจ้า
25. เพราะฉะนั้นพระเจ้าทรงตอบแทนข้าพเจ้าตามความชอบธรรม ของข้าพเจ้าตามความสะอาดของข้าพเจ้าในสายพระเนตรของพระองค์
26. “พระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงต่อผู้ที่จงรักภักดีพระองค์ทรงสำแดงพระองค์ไร้ตำหนิต่อผู้ที่ไร้ตำหนิ
27. พระองค์ทรงสำแดงพระองค์บริสุทธิ์ต่อผู้ที่บริสุทธิ์พระองค์ทรงสำแดงพระองค์เป็นปฏิปักษ์ต่อผู้ที่คดโกง