6. และเบไนยาห์กับยาฮาซีเอล ปุโรหิตจะเป่าแตรเรื่อยไปหน้าหีบพันธสัญญาของพระเจ้า
7. แล้วในวันนั้นดาวิดทรงกำหนดเป็นครั้งแรก ให้มีการร้องเพลงโมทนาถวายแด่พระเจ้า โดยอาสาฟ และพี่น้องของท่าน
8. จงโมทนาพระคุณพระเจ้า และร้องทูลออกพระนามพระองค์จงให้บรรดาพระราชกิจของพระองค์แจ้งแก่ชนชาติทั้งหลาย
9. จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
10. จงอวดพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ให้จิตใจของบรรดาผู้แสวงหาพระเจ้าเปรมปรีดิ์
11. จงแสวงพระเจ้า และพระกำลังของพระองค์แสวงพระพักตร์ของพระองค์เรื่อยไป
12. จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์และคำพิพากษาแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์
13. นะ พงศ์พันธุ์ของอิสราเอล ผู้รับใช้ของพระองค์เชื้อสายของยาโคบ ผู้เลือกสรรของพระองค์
14. พระองค์คือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเราคำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วไปในแผ่นดินโลก
15. จงจดจำพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์คือพระวจนะที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ตลอดทั่วพันชาติพันธุ์
16. คือพันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงกระทำไว้กับ อับราฮัมพระสัญญาซึ่งทรงปฏิญาณไว้กับอิสอัค
17. ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์แก่อิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
18. ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้าเป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย”
19. เมื่อเจ้าทั้งหลายยังมีคนจำนวนน้อยจำนวนน้อยจริง ยังเป็นแต่คนอาศัยอยู่ในนั้น
20. พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง