1 พงศ์‍กษัตริย์ 18:27-46 ฉบับ1971 (TH1971)

27. ครั้น​ถึง​เวลา​เที่ยง​เอ‌ลี‌ยาห์​ก็​เย้ย​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ร้อง​ให้​ดังๆ​ซี เพราะ​ท่าน​เป็น​พระ‍เจ้า​องค์​หนึ่ง ท่าน​กำ‌ลัง​ติด​ธุระ​อยู่ หรือ​ท่าน​กำ‌ลัง​ไป​ทุ่ง หรือ​ท่าน​ไป​เที่ยว หรือ​ชะรอย​ท่าน​กำ‌ลัง​หลับ​อยู่ และ​จะ​ต้อง​ปลุก”

28. เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ร้อง​เสียง​ดัง และ​เชือด‍เฉือน​ตัว​เอง​ตาม​ธรรม‌เนียม​ของ​เขา​ด้วย​ดาบ​และ​หลาว จน​โล‌หิต​ไหล​พุ่ง​ออก‍มา​ตาม​ตัว

29. และ​เมื่อ​ผ่าน​เที่ยง​วัน​ไป​แล้ว เขา​ก็​พร่ำ​ต่อ‍ไป​จน​ถึง​เวลา​ถวาย​บูชา แต่​ไม่​มี​เสียง ไม่​มี​ใคร​ตอบ ไม่​มี​ใคร​ฟัง

30. แล้ว​เอ‌ลี‌ยาห์​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ว่า “จง​เข้า​มา​ใกล้​ข้าพ‌เจ้า” และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ก็​เข้า​มา​ใกล้​ท่าน และ​ท่าน​ก็​ซ่อม​แท่น​บูชา​ของ​พระ‍เจ้า​ที่​ถูก​ทำ‌ลาย​ลง​นั้น

31. เอ‌ลี‌ยาห์​นำ​ศิลา​สิบ‍สอง​ก้อน​มา​ตาม​จำ‌นวน​เผ่า ของ​บุตร‍ชาย​ของ​ยา‌โคบ ผู้​ซึ่ง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ถึง​ว่า “อิส‌รา‌เอล​จะ​เป็น​ชื่อ​ของ​เจ้า”

32. และ​ท่าน​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​ด้วย​ศิลา​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า และ​ท่าน​ได้​ขุด​ร่อง​รอบ​แท่น​ใหญ่​พอ​จุ​เมล็ด​พืช​ได้​สอง​ถัง

33. และ​ท่าน​ก็​วาง​ฟืน​ไว้​เป็น​ระเบียบ​และ​ฟัน​วัว‍ผู้​นั้น​เป็น​ท่อนๆ และ​วาง​ไว้​บน​กอง​ฟืน และ​ท่าน​กล่าว​ว่า “จง​เติม​น้ำ​ให้​เต็ม​สี่​ไห​และ​เท​ลง​บน​เครื่อง​เผา‍บูชา และ​บน​กอง​ฟืน”

34. และ​ท่าน​กล่าว​ว่า “จง​กระ‌ทำ​ครั้ง​ที่​สอง” และ​เขา​ก็​กระ‌ทำ​ครั้ง​ที่​สอง และ​ท่าน​กล่าว​ว่า “จง​กระ‌ทำ​ครั้ง​ที่​สาม” และ​เขา​ก็​กระ‌ทำ​ครั้ง​ที่​สาม

35. และ​น้ำ​ไหล​รอบ​แท่น​บูชา และ​ท่าน​ใส่​น้ำ​เต็ม​ร่อง

36. และ​อยู่​มา​เมื่อ​ถึง​เวลา​ถวาย​บูชา เอ‌ลี‌ยาห์​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ก็​เข้า​มา​ใกล้​ทูล​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อับ‌รา‌ฮัม อิส‌อัค​และ​อิส‌รา‌เอล ขอ​ให้​ทราบ​เสีย​ทั่ว​กัน​ใน​วัน‍นี้​ว่า พระ‍องค์​คือ​พระ‍เจ้า​ใน​อิส‌รา‌เอล และ​ข้า​พระ‍องค์​เป็น​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ และ​ข้า​พระ‍องค์​ได้​กระ‌ทำ​บรร‌ดา​สิ่ง​เหล่า‍นี้ ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍องค์

37. ข้า​ขอ​แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​ฟัง​ข้า​พระ‍องค์ ทรง​ฟัง​ข้า​พระ‍องค์ เพื่อ​ชน‍ชาติ​นี้​จะ​ทราบ​ว่า​พระ‍องค์​คือ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์ ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า และ​พระ‍องค์​ทรง​หัน​จิต‍ใจ​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย​กลับ​มา​อีก”

38. แล้ว​ไฟ​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​ตก‍ลง​มา​และ​ไหม้​เครื่อง​เผา‍บูชา และ​ฟืน​และ​หิน และ​ผง‍คลี และ​เลีย​น้ำ​ซึ่ง​อยู่​ใน​คู

39. และ​เมื่อ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ได้​เห็น เขา​ก็​ซบ​หน้า​ลง​และ​ร้อง​ว่า “พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า”

40. และ​เอ‌ลี‌ยาห์​บอก​เขา​ว่า “จง​จับ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍บา‌อัล อย่า​ให้​หนี​ไป​ได้​สัก​คน​เดียว” และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ไป​จับ​เขา​มา และ​เอ‌ลี‌ยาห์​ก็​นำ​เขา​มา​ที่​ลำ‍ธาร​คีโชน และ​ฆ่า​เขา​เสีย​ที่‍นั่น

41. เอ‌ลี‌ยาห์​ทูล​อา‌หับ​ว่า “ขอ​เชิญ​เสด็จ​ขึ้น​ไป​เสวย​และ​ดื่ม​เถิด เพราะ​มี​เสียง​ฝน​กระ‌หึ่ม​มา”

42. อา‌หับ​ก็​เสด็จ​ขึ้น​ไป​เสวย​และ​ดื่ม และ​เอ‌ลี‌ยาห์​ก็​ขึ้น​ไป​ที่​ยอด​ภูเขา​คาร‌เมล ท่าน​ก็​โน้ม​ตัว​ลง​ถึง​ดิน ซบ​หน้า​ระหว่าง​เข่า

43. และ​ท่าน​สั่ง​คน​ใช้​ของ​ท่าน​ว่า “จง​ลุก‍ขึ้น​มอง​ไป​ทาง​ทะเล” เขา​ก็​ลุก‍ขึ้น​มอง​และ​ตอบ​ว่า “ไม่​มี​อะไร​เลย” และ​ท่าน​บอก​ว่า “จง​ไป​ดู​อีก​เจ็ด​ครั้ง”

44. และ​อยู่​มา​เมื่อ​ถึง​ครั้ง​ที่​เจ็ด​เขา​บอก​ว่า “ดู‍เถิด มี​เมฆ​ก้อน​หนึ่ง​เล็ก​เท่า​ฝ่า‍มือ​คน​ขึ้น​มา​จาก​ทะเล และ​ท่าน​ก็​บอก​ว่า ‘จง​ไป​ทูล​อา‌หับ​ว่า ‘ขอ​ทรง​เตรียม​ราช‍รถ​และ​เสด็จ​ลง​ไป​เพื่อ​พระ‍องค์​จะ​ไม่ ติด​ฝน’ ”

45. และ​อยู่​มา​อีก​ครู่​หนึ่ง ท้อง‍ฟ้า​ก็​มืด​ไป​ด้วย​เมฆ​และ​ลม และ​มี​ฝน​หนัก อา‌หับ​ก็​ทรง​รถ​เสด็จ​ไป​ยัง​เมือง​ยิส‌เร‌เอล

46. และ​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า​หนุน​กำ‌ลัง​เอ‌ลี‌ยาห์ และ​ท่าน​ก็​คาด​เอว​ของ​ท่าน​ไว้​และ​วิ่ง​ขึ้น​หน้า​อา‌หับ​ไป​ถึง​ทาง‍เข้า​เมือง​ยิส‌เร‌เอล

1 พงศ์‍กษัตริย์ 18