7. ขอเสด็จกลับไปทูลเยโรโบอัมว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า “เพราะเราได้เชิดชูเจ้าขึ้นจากประชากร และได้กระทำให้เจ้าเป็นประมุขเหนือ อิสราเอลประชากรของเรา
8. และได้ฉีกราชอาณาจักรจากราชวงศ์ของดาวิดมา ให้แก่เจ้า และถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่เป็นเหมือนดาวิดผู้รับใช้ของเรา ผู้ได้รักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และติดตามเราด้วยสุดจิตใจของเขา กระทำสิ่งซึ่งเป็นที่ถูกต้องพอตาของเรา
9. แต่เจ้าได้กระทำชั่วยิ่งกว่าคนทั้งปวงที่อยู่ก่อนเจ้า และได้ไปสร้างพระอื่นและรูปหล่อ และได้กระทำให้เราโกรธ และได้เหวี่ยงเราไว้เสียเบื้องหลังของเจ้า
10. เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเยโรโบอัม และจะตัดชายทุกคนเสียจากเยโรโบอัม ทั้งทาสและเสรีชนในอิสราเอล และจะผลาญราชวงศ์เยโรโบอัมเสียอย่าง สิ้นเชิง อย่างที่คนเผามูลสัตว์ให้ไหม้จนสิ้น
11. ผู้ใดในวงศ์เยโรโบอัมที่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และผู้ใดที่ตายในทุ่ง นกในอากาศจะกิน เพราะพระเจ้าทรงลั่นพระวาจาไว้” ’
12. เพราะฉะนั้นขอเชิญเสด็จกลับไปยังพระตำหนักของพระนาง เมื่อพระบาทของฝ่าพระบาทเหยียบเมือง กุมารนั้นก็จะถึงแก่มรณา
13. และอิสราเอลทั้งปวงจะไว้ทุกข์ให้เธอ และจะฝังศพเธอไว้ เพราะเธอผู้เดียวเท่านั้นในวงศ์เยโรโบอัม ที่จะไปถึงหลุมศพ เพราะในตัวเธอนั้นยังเห็น บางสิ่งที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ในราชวงศ์ของเยโรโบอัม
14. ยิ่งกว่านั้นอีก พระเจ้าจะทรงตั้งกษัตริย์อีกองค์หนึ่งเหนืออิสราเอล เพื่อพระองค์ผู้ซึ่งจะกำจัดราชวงศ์ของเยโรโบอัม เสียในวันนี้
15. และแต่นี้ต่อไปพระเจ้าจะทรงตีอิสราเอล ดุจไม้อ้อสั่นอยู่ในน้ำ และจะทรงถอนรากอิสราเอลออกเสียจากแผ่นดินอันดีนี้ ซึ่งพระองค์ทรงยกให้แก่บรรพบุรุษของเขา และกระจายเขาไปฟากตะวันออกของแม่น้ำยูเฟรติส เพราะเขาทั้งหลายได้สร้างอาเชริมของเขา เป็นเหตุให้พระเจ้าทรงพระพิโรธ
16. และพระองค์จะทรงมอบอิสราเอลไว้เพราะบาปของ เยโรโบอัม ซึ่งเขาได้กระทำบาปและกระทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย”
17. แล้วมเหสีของเยโรโบอัมทรงลุกขึ้นเสด็จออกไป และมาถึงเมืองทีรซาห์ และเมื่อพระนางเสด็จถึงธรณีทวารพระตำหนักกุมารก็ถึง แก่มรณา
18. และอิสราเอลทั้งปวงก็ฝังศพเธอและไว้ทุกข์ให้เธอ ตามพระวจนะของพระเจ้า ซึ่งพระองค์ตรัสโดยอาหิยาห์ผู้เผย พระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์
19. ฝ่ายราชกิจนอกนั้นของเยโรโบอัม กล่าวถึงว่าพระองค์ทรงทำศึก และทรงครอบครองอย่างไรนั้น ดูเถิด ก็บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารแห่งพระราชา ประเทศอิสราเอล
20. เวลาที่เยโรโบอัมครอบครองนั้นเป็นยี่สิบสองปี และพระองค์ก็ล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และนาดับราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองแทน
21. ฝ่ายเรโหโบอัมราชโอรสของ ซาโลมอนทรงครอบครองอยู่ในยูดาห์ เมื่อเรโหโบอัมขึ้นครองนั้น มีพระชนม์มายุสี่สิบเอ็ดพรรษา และทรงครองในเยรูซาเล็มสิบเจ็ดปี เป็นนครซึ่งพระเจ้าได้ทรงเลือกจากเผ่าอิสราเอล เพื่อจะสถาปนาพระนามของพระองค์ที่นั่น พระชนนีของพระราชามีพระนามว่านาอามาห์คนอัมโมน
22. และยูดาห์ได้กระทำชั่วในสายพระเนตรพระเจ้า และเขาทั้งหลายกระทำให้พระองค์หวงแหน เพราะบาปทั้งหลายซึ่งเขาได้กระทำนั้น มากเสียกว่าบรรพบุรุษของเขาได้กระทำ
23. เพราะเขาได้สร้างปูชนียสถานสูงด้วย และเสาศักดิ์สิทธิ์และอาเชริมสำหรับตัวเขาไว้ บนเนินเขาสูงๆ ทุกเนิน และใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น