2. ถึง ทิโมธี ผู้เป็นบุตรแท้ของเราในความเชื่อขอพระคุณและพระกรุณาและสันติสุขจากพระบิดาเจ้า และจากพระเยซูคริสตเจ้าของเรา จงดำรงอยู่กับท่านเถิด
3. เมื่อข้าพเจ้าได้ไปยังแคว้นมาซิโดเนีย ข้าพเจ้าได้ขอร้องให้ท่านคอยอยู่ในเมืองเอเฟซัส เพื่อท่านจะได้กำชับบางคนไม่ให้เขาสอนแปลกออกไป
4. ทั้งไม่ให้เขาใส่ใจในเรื่องนิยายต่างๆ และเรื่องลำดับวงศ์ตระกูลอันไม่รู้จบ ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดปัญหามากกว่าให้เกิดความเข้าใจในแผนการของพระเจ้าอันดำเนินไปด้วยความเชื่อ
5. แต่จุดประสงค์แห่งคำกำชับนั้นก็คือ ให้มีความรักซึ่งเกิดจากใจอันบริสุทธิ์ และจากจิตสำนึกว่าตนชอบ และจากความเชื่ออันจริงใจ
6. บางคนก็ได้ผิดจุดประสงค์ เลี่ยงไปจากสิ่งเหล่านี้ หลงไปในทางพูดเหลวไหล
7. และแม้ว่าเขาไม่เข้าใจคำที่เขากล่าว ทั้งสิ่งที่เขายืนยัน เขาก็ยังปรารถนาเป็นครูสอนธรรมบัญญัติ
8. เราทั้งหลายรู้อยู่ว่าธรรมบัญญัตินั้นดีถ้าผู้ใดใช้ให้ถูก
9. คือโดยรู้ว่าธรรมบัญญัตินั้น มิได้ทรงบัญญัติไว้สำหรับคนชอบธรรม แต่ทรงบัญญัติไว้สำหรับคนอธรรมและคนดื้อด้าน คนผิดและคนบาป คนไม่นับถือพระเจ้าและคนหมิ่นประมาท คนฆ่าพ่อ คนฆ่าแม่ คนฆ่าคน
10. คนล่วงประเวณี ชายรักร่วมเพศ ผู้ร้ายลักคน คนโกหก คนทวนสบถ และอะไรๆ ที่ขัดกับคำสอนอันมีหลัก
11. ตามที่มีอยู่ในข่าวอันประเสริฐเลิศ ของพระเจ้าผู้เสวยสุข คือข่าวประเสริฐที่ได้ทรงมอบไว้กับข้าพเจ้านั้น
12. ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเยซูคริสตเจ้าของเรา ผู้ทรงชูกำลังข้าพเจ้า ด้วยว่าพระองค์ทรงพระกรุณาถือว่าข้าพเจ้าเป็นคนสัตย์ซื่อ จึงทรงตั้งข้าพเจ้าให้ปฏิบัติพระราชกิจของพระองค์
13. ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนนั้นข้าพเจ้าเป็นคนหลู่พระเกียรติ ข่มเหง และทำการหมิ่นประมาทพระองค์ แต่ข้าพเจ้าได้รับพระกรุณา เพราะว่าที่ข้าพเจ้าได้กระทำอย่างนั้น ก็ได้กระทำไปด้วยความเชื่ออย่างโฉดเขลา