11. และเขาก็วางหีบแห่งพระเจ้าไว้บนเกวียนพร้อม กับหีบหนูทองคำและรูปฝีของเขา
12. แม่โคก็เดินตรงไปตามทางที่ไปเมืองเบธเชเมช ไปตามทางหลวง เดินพลางร้องพลางไม่เลี้ยวขวาหรือเลี้ยวซ้าย และบรรดาเจ้านายแห่งคนฟีลิสเตียก็ตาม มันไปจนถึงพรมแดนเมืองเบธเชเมช
13. ฝ่ายชาวเมืองเบธเชเมชกำลังเกี่ยวข้าวสาลีอยู่ที่หุบเขา และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหีบ เขาก็ชื่นชมยินดีที่ได้เห็น
14. เกวียนนั้นได้เข้ามาในนาของโยชูวาชาวเบธเชเมช และหยุดอยู่ที่นั่น มีหินใหญ่ก้อนหนึ่งอยู่ที่นั่น เขาจึงผ่าไม้เกวียนเป็นฟืน และเอาแม่โคเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเจ้า
15. และคนเลวีก็เชิญหีบแห่งพระเจ้าลง และหีบที่อยู่ข้างๆซึ่งมีเครื่องทองคำวางไว้บนก้อนหินใหญ่นั้น และชาวเบธเชเมชก็ถวายเครื่องเผาบูชา และถวายเครื่องสัตวบูชาแด่พระเจ้าในวันนั้น
16. และเมื่อเจ้านายทั้งห้าของคนฟีลิสเตียได้เห็นแล้ว เขาก็กลับไปยังเมืองเอโครนในวันนั้น
17. ต่อไปนี้ เป็นรูปฝีทองคำซึ่งคนฟีลิสเตีย ถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่ความผิดถวายแด่พระเจ้า รูปหนึ่งสำหรับเมืองอัชโดด เมืองกาซารูปหนึ่ง เมืองอัชเคโลนรูปหนึ่ง เมืองกัทรูปหนึ่ง เมืองเอโครนรูปหนึ่ง
18. รูปหนูทองคำก็เช่นเดียวกัน ตามจำนวนเมืองของฟีลิสเตียที่เป็นเมืองของเจ้านาย ทั้งห้าทั้งเมืองที่มีป้อมปราการและชนบทที่ไม่มีกำแพงเมือง หินก้อนใหญ่ซึ่งเขาวางหีบของพระเจ้าลงไว้นั้นก็ยัง เป็นพยานอยู่จนทุกวันนี้ที่ในทุ่งนาของโยชูวา ชาวเบธเชเมช
19. พระองค์จึงทรงประหารชาวเบธเชเมช เพราะว่าเขาทั้งหลายได้มองหีบแห่งพระเจ้า พระองค์ได้ทรงประหารเสียเจ็ดสิบคนและห้าหมื่นคน และประชาชนก็ไว้ทุกข์ เพราะว่าพระเจ้าทรงประหารประชาชนเสียเป็นอันมาก
20. แล้วชาวเบธเชเมชจึงกล่าวว่า “ผู้ใดสามารถยืนอยู่ต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าบริสุทธิ์ องค์นี้ได้พระองค์จะเสด็จไปจากเราไปหาผู้ใดดี”