1 ซา‌มู‌เอล 20:7-13 ฉบับ1971 (TH1971)

7. ถ้า​พระ‍องค์​รับ‍สั่ง​ว่า ‘ดี​แล้ว’ ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ก็​ดี​ไป แต่​ถ้า​พระ‍องค์​ทรง​กริ้ว​ก็​ขอ​ทราบ​เถิด​ว่า พระ‍องค์​ดำริ​การ‍ร้าย

8. เพราะ​ฉะนั้น​ขอ​ท่าน​กรุณา​กระ‌ทำ แก่​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ด้วย​ใจ​จง​รัก เพราะ​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​แห่ง​พระ‍เจ้า​กับ ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​แล้ว แต่​ถ้า​ความ​ผิด​มี​อยู่​ใน​ข้าพ‌เจ้า ขอ​ท่าน​ฆ่า​ข้าพ‌เจ้า​เสีย​เอง​เถิด เพราะ​ท่าน​จะ​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ให้​เสด็จ‍พ่อ​ของ​ท่าน​ทำไม”

9. โย‌นา‌ธาน​จึง​กล่าว​ว่า “อย่า​ให้​มี​วี่‌แวว​อย่าง‍นี้​เลย​น่ะ ถ้า​ฉัน​ทราบ​ว่า​เสด็จ‍พ่อ​คิด‍ร้าย​ต่อ​เธอ ฉัน​จะ​ไม่​ไป​บอก​เธอ​หรือ”

10. แล้ว​ดา‌วิด​ก็​กล่าว​แก่​โย‌นา‌ธาน​ว่า “ถ้า​เสด็จ‍พ่อ​ของ​ท่าน​ตอบ​ท่าน​อย่าง​ดุดัน ใคร​จะ​บอก​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ได้”

11. และ​โย‌นา‌ธาน​บอก​ดา‌วิด​ว่า “มา​เถิด​ให้​เรา​เข้า​ไป​ใน​ทุ่ง‍นา” เขา​ทั้ง‍สอง​จึง​เข้า​ไป​ใน​ทุ่ง‍นา

12. และ​โย‌นา‌ธาน​กล่าว​แก่​ดา‌วิด​ว่า “ขอ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์ พระ‍เจ้า​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ทรง​เป็น​พยาน เมื่อ​ฉัน​ได้​หยั่ง​ดู​เสด็จ‍พ่อ​ของ​ฉัน​ใน​วัน‍พรุ่ง‍นี้​ประ‌มาณ​เวลา​นี้ หรือ​ใน​วัน‍ที่​สาม ดู‍เถิด ถ้า​มี​อะไร​ดี​ต่อ​ดา‌วิด​แล้ว ฉัน​จะ​ไม่​ใช้​คน​ไป​บอก​เธอ​ที‍เดียว​หรือ

13. แต่​ถ้า​เสด็จ‍พ่อ​พอ​พระ‌ทัย​ที่​จะ​ทำ‍ร้าย​เธอ ถ้า​ฉัน​ไม่​บอก​เธอ​ให้​ทราบ และ​ไม่​ส่ง​ให้​เธอ​หนี​ไป​ให้​พ้น​ภัย​แล้ว ก็​ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ลง‍โทษ​แก่​โย‌นา‌ธาน และ​ยิ่ง​หนัก​กว่า ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​สถิต​กับ​เธอ อย่าง​ที่​พระ‍องค์​ทรง​สถิต​กับ​เสด็จ‍พ่อ​ของ​ฉัน

1 ซา‌มู‌เอล 20