3. อย่าพูดโอหังอีกต่อไปเลยอย่าให้ความจองหองออกมาจากปากของเจ้าเลยเพราะพระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าของความรู้การกระทำทั้งหลายพระองค์ทรงเป็นผู้ชั่งตรวจ
4. คันธนูของผู้มีกำลังก็หักแต่ผู้ที่ซวนเซก็ได้กำลังมาคาดเอว
5. บรรดาคนที่เคยกินอิ่มก็ต้องออกรับจ้างหากินแต่คนที่เคยหิวก็หยุดหิวคนที่เป็นหมันมีบุตรเจ็ดคนแต่นางที่มีบุตรมากก็เหี่ยวแห้งไป
6. พระเจ้าทรงประหารและทรงให้มีชีวิตพระองค์ทรงนำลงไปถึงแดนคนตายและก็นำขึ้นมา
7. พระเจ้าทรงกระทำให้ยากจนและทรงกระทำให้มั่งคั่งพระองค์ทรงกระทำให้ต่ำลงและพระองค์ทรงยกขึ้น
8. พระองค์ทรงยกคนยากจนขึ้นจากผงคลีพระองค์ทรงยกคนขัดสนขึ้นจากกองขยะกระทำให้เขานั่งร่วมกับเจ้านายและได้ที่นั่งอันมีเกียรติเป็นมรดกเพราะว่าเสาแห่งพิภพเป็นของพระเจ้าพระองค์ทรงวางพิภพไว้บนนั้น
9. “พระองค์จะทรงดูแลย่างเท้าของธรรมิกชนของพระองค์แต่คนอธรรมจะต้องนิ่งอยู่ในความมืดเพราะว่ามนุษย์จะชนะด้วยกำลังของตนก็หาไม่
10. ศัตรูของพระเจ้าจะแตกเป็นชิ้นๆพระองค์จะทรงเอาฟ้าร้องในสวรรค์ต่อสู้เขาพระเจ้าจะทรงพิพากษาที่สุดปลายพิภพพระองค์จะทรงประทานกำลังแก่พระราชาของพระองค์และจะทรงเสริมอำนาจของผู้ที่พระองค์ทรงเจิม ไว้”
11. แล้วเอลคานาห์ก็กลับไปบ้านที่รามาห์ และเด็กนั้นก็ปรนนิบัติพระเจ้าต่อหน้าเอลีปุโรหิต
12. ฝ่ายบุตรทั้งสองของเอลีเป็นคนอันธพาล เขามิได้นับถือพระเจ้า
13. ธรรมเนียมของปุโรหิตที่มีต่อประชาชนเป็นอย่างนี้ เมื่อมีประชาชนคนใดถวายเครื่องสัตวบูชา คนใช้ของปุโรหิตจะเข้ามา มือถือสามง่าม ขณะเมื่อเนื้อกำลังต้มอยู่