7. Kur theu vulën e katërt, dëgjova zërin e gjallesës së katërt që më tha: «Eja!».
8. Pashë një kalë të zbehtë dhe kalorësin që e kishte emrin Vdekja. Pas tij vinte ferri. Atyre iu ishte dhënë pushteti për të vrarë një të katërtën e tokës me shpatë, me zi buke, me epidemi dhe me bishat e tokës.
9. Kur theu vulën e pestë, pashë nën altar shpirtrat e atyre që ishin vrarë për fjalën e Perëndisë dhe për dëshminë që kishin dhënë.
10. Ata thirrën me zë të lartë: «Deri kur, o Sundues i shenjtë dhe i vërtetë, do të presësh për të gjykuar dhe për të marrë shpagim për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi tokë?».