3. Dhe më çoi në shkretëtirë, rrëmbyer nga Shpirti i Shenjtë. Atje pashë një grua që rrinte ulur mbi një bishë të kuqe plot me emra fyes. Bisha kishte shtatë kokë e dhjetë brirë.
4. Gruaja ishte veshur me të purpurta e të kuqe, e zbukuruar me ar, gurë të çmuar e margaritarë. Në dorë mbante një kupë të artë mbushur me fëlliqësitë dhe ndyrësitë e kurvërisë së saj.
5. Mbi ballë kishte të shkruar një emër me kuptim të fshehtë ‘Babilonia e madhe, nëna e lavireve dhe e fëlliqësive të dheut’.
6. Pastaj pashë gruan që ishte dehur me gjakun e besimtarëve dhe dëshmorëve të Jezuit.Kur e pashë, shtanga nga habia e madhe.
7. Atëherë engjëlli më tha:«Përse habitesh? Unë do të të tregoj të fshehtën e gruas dhe të bishës me shtatë kokë e dhjetë brirë, që e mban gruan.
8. Bisha që pe jetonte, por nuk jeton më. Ajo do të dalë nga humnera dhe do të shkojë drejt shkatërrimit. Banorët e tokës, që nuk e kanë të shkruar emrin në librin e jetës që nga krijimi i botës, do të mrekullohen duke parë bishën që jetonte dhe nuk jeton më, por që do të vijë përsëri.
9. Këtu duhet mendje e urtë! Shtatë kokët janë shtatë kodra mbi të cilat rri ulur gruaja. Janë edhe shtatë mbretërit.