4. Ata që ishin aty thanë: «Ti po shan kryepriftin e Perëndisë?».
5. Por Pali u përgjigj: «Vëllezër, nuk e dija se ishte kryeprift, sepse Shkrimi i shenjtë thotë: Mos fol keq për krerët e popullit tënd!».
6. Meqenëse Pali e dinte se disa ishin saducenj e të tjerët farisenj, tha me zë të lartë në sinedër: «Vëllezër, unë jam farise, bir farisenjsh. Unë po gjykohem, sepse shpresoj në ngjalljen e të vdekurve».
7. Sapo e tha këtë, farisenjtë dhe saducenjtë filluan të grinden mes tyre dhe sinedri u përça.
8. Në të vërtetë saducenjtë thonë se nuk ka as ngjallje, as engjëj e as shpirtra të tjerë, ndërsa farisenjtë i pranojnë të gjitha këto.
9. Atëherë u bë një zhurmë e madhe dhe disa skribë nga ana e farisenjve u ngritën e kundërshtuan me forcë: «Nuk gjejmë asgjë të keqe te ky njeri. Po sikur t’i ketë folur një shpirt apo një engjëll?».