12. Të gjithë ishin të mahnitur e të çuditur e i thoshin njëri-tjetrit: «Ç’do të thotë kjo gjë?».
13. Por të tjerë talleshin e thoshin: «Këta janë të dehur me musht».
14. Por Pjetri u ngrit bashkë me të njëmbëdhjetët dhe me zë të lartë u tha:«Burra judenj e të gjithë ju banorët e Jerusalemit, merreni vesh këtë gjë e dëgjojini me kujdes fjalët e mia.
15. Këta nuk janë të dehur, siç pandehni ju, se është vetëm ora nëntë e mëngjesit,
16. por kjo është ajo gjë për të cilën ka folur profeti Joel:
17. Në ditët e fundit, thotë Perëndia, do të ndodhë kështu:unë do të derdh Shpirtin tim te të gjithë njerëzit. Bijtë tuaj e bijat tuaja do të profetizojnë, të rinjtë tuaj do të shohin vegime e pleqve tuaj do t’u flas përmes ëndrrave.
18. Edhe mbi shërbëtorët e shërbëtoret e mia do të derdh Shpirtin tim, në ato ditë,e ata do të profetizojnë.
19. Do të shfaq gjëra të jashtëzakonshmelart në qiell e mrekulliposhtë në tokë, gjak, zjarr e shtëllunga tymi.
20. Dielli do të kthehet në errësirë e hëna në gjak para se të vijë dita madhështore dhe e lavdishme e Zotit.
21. Atëherë kushdo që të thërrasë emrin e Zotit do të shpëtohet.
22. Burra izraelitë, dëgjojini këto fjalë: Jezui i Nazaretit ishte njeriu për të cilin Perëndia dha dëshmi para jush me anë veprash të fuqishme, shenjash të mëdha dhe mrekullish që bëri mes jush nëpërmjet tij, siç e keni parë edhe vetë.
23. Këtë njeri, që ju është dorëzuar juve, sipas vullnetit të Perëndisë dhe planit që ai kishte vendosur më parë, ju vetë e vratë duke e kryqëzuar me duart e të mbrapshtëve.
24. Por Perëndia e ngjalli atë, duke e çliruar nga dhimbjet e vdekjes, se nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante nën pushtetin e saj.
25. Davidi thotë për të: Zotin e kisha gjithmonë para syve. Ai është në të djathtën time, që të mos lëkundem.
26. Prandaj u gëzua zemra ime, gjuha ime u ngazëllye e trupi im do të prehet në shpresë,
27. se ti nuk do ta braktisësh në ferr shpirtin tim as nuk do të lejosh të Shenjtin tënd të shohë kalbjen.