18. të njohura që nga amshimi.
19. Prandaj mendoj se nuk duhet t’u vëmë barrë paganëve që kthehen te Perëndia,
20. por duhet t’u shkruajmë që të heqin dorë nga mishi i ndotur që i është flijuar idhujve, nga kurvëria, nga ngrënia e kafshëve të mbytura e nga pirja e gjakut.
21. Urdhërimet e Moisiut njihen mirë, sepse që nga kohët e shkuara, janë lexuar çdo të shtunë nga ata që i kanë predikuar në sinagogat e çdo qyteti».
22. Atëherë apostujt dhe pleqtë, me pëlqimin e të gjithë kishës, menduan të zgjidhnin disa prej tyre për t’i dërguar në Antioki me Palin e Barnabën. Këta ishin Juda, që e quanin Barsabë, dhe Sila, njerëz me rëndësi ndër vëllezërit besimtarë.
23. Ata shkruan me dorën e tyre:«Vëllezërit apostuj dhe pleqtë e kishës, u shkruajnë vëllezërve besimtarë që vijnë nga kombet pagane e që janë në Antioki, në Siri e në Kiliki: përshëndetje!