22. Pasi e hoqi atë, u dha për mbret Davidin për të cilin dëshmoi: “Gjeta Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime. Ai do t’i plotësojë tërë dëshirat e mia.”
23. Perëndia, sikurse kishte premtuar, i solli Izraelit nga pasardhësit e këtij njeriu një shpëtimtar, Jezuin.
24. Përpara se të vinte Jezui, Gjoni i kishte predikuar gjithë popullit të Izraelit të pendohej e të pagëzohej.
25. Kur ishte në fund të shtegtimit të tij, Gjoni tha: “Kush mendoni se jam unë? Unë nuk jam ai që prisni, por ai po vjen pas meje dhe unë nuk jam i denjë as t’ia zgjidh sandalet.”
26. Vëllezër, pasardhës të Abrahamit e ju të tjerë që druani Perëndinë, lajmi i këtij shpëtimi na është dërguar neve.
27. Banorët e Jerusalemit e krerët e tyre nuk e njohën Jezuin dhe as nuk i kuptuan fjalët e profetëve që lexohen çdo të shtunë. Ata i përmbushën fjalët e kësaj profecie duke e dënuar atë.
28. Edhe pse nuk gjetën shkak për ta dënuar me vdekje, i kërkuan Pilatit ta vriste.
29. Pasi përmbushën gjithçka që ishte shkruar për të, e zbritën nga druri i kryqit dhe e vunë në varr.
30. Por Perëndia e ngjalli prej të vdekurve
31. e për shumë ditë Jezui iu shfaq atyre që shkuan me të nga Galileja në Jerusalem. Tani ata janë dëshmitarët e tij para popullit.
32. Ne po ju shpallim ungjillin, lajmin e mirë, se atë që u kishte premtuar etërve tanë,
33. Perëndia e përmbushi për ne që jemi bijtë e tyre me ngjalljen e Jezuit. Edhe në psalmin e dytë shkruhet: Ti je Biri im, të kam lindur sot.
34. Perëndia e ngjalli prej të vdekurve, që ai të mos kthehej më në kalbje dhe për këtë ka thënë:Unë do t’ju jap juve premtimet e shenjta që i dhashë Davidit.
35. Prandaj në një psalm tjetër ka thënë: Nuk do të lejosh që i shenjti yt të shohë kalbjen.
36. Davidi, në kohën e tij, i shërbeu planit të Perëndisë dhe vdiq e u varros pranë etërve të vet dhe u kalb.
37. Por ai të cilin Perëndia e ngjalli, nuk u kalb.