11. Ai pa qiellin të hapur e diçka si një pëlhurë të madhe që zbriste e ulej në tokë e mbajtur në të katër cepat.
12. Në pëlhurë gjendeshin të gjitha llojet e katërkëmbëshve, të zvarranikëve të tokës e të shpendëve të qiellit.
13. Atëherë dëgjoi një zë që i tha: «Ngrihu, Pjetër. Ther e ha».
14. Por Pjetri tha: «Kurrsesi, o Zot. Unë nuk kam ngrënë kurrë asgjë të papastër e të ndyrë».
15. Zëri i tha përsëri për të dytën herë: «Mos e quaj të papastër atë që ka pastruar Perëndia!».
16. Kjo gjë u përsërit tri herë e ajo që kishte parë Pjetri u ngrit në qiell.
17. Pjetri po përpiqej të kuptonte domethënien e vegimit që kishte parë teksa vinin njerëzit e Kornelit. Ata ishin te porta e po pyesnin për shtëpinë e Simonit.
18. Pastaj thirrën e pyetën nëse rrinte aty Simoni që quhej Pjetër.
19. Ndërkohë që Pjetri ende kishte në mendje vegimin, Shpirti i Shenjtë i tha: «Po të kërkojnë tre burra.
20. Tani ngrihu, zbrit poshtë e shko me ta pa ngurruar, se i kam dërguar unë».
21. Pjetri zbriti te këta njerëz e tha: «Unë jam ai që po kërkoni. Pse keni ardhur?».
22. Ata i thanë: «Korneli, centurioni, është njeri i drejtë dhe e druan Perëndinë. Për të flet mirë tërë kombi i judenjve. Atë e udhëzoi një engjëll i shenjtë të të thërrasë në shtëpinë e tij dhe të dëgjojë çfarë ke për t’i thënë».
23. Atëherë Pjetri i ftoi të hyjnë e të rrinin në atë shtëpi.Të nesërmen ai u ngrit e shkoi me ta. Disa prej vëllezërve besimtarë nga Jopa shkuan me të.
24. Një ditë më pas arritën në Cezare. Korneli po i priste dhe kishte thirrur të afërmit e miqtë e ngushtë.
25. Kur hyri Pjetri, Korneli i doli para dhe i ra ndër këmbë për ta adhuruar.
26. Por Pjetri e ngriti e i tha: «Ngrihu! Edhe unë njeri jam».
27. Ndërsa po fliste me Kornelin, hyri brenda dhe gjeti shumë njerëz që ishin mbledhur atje.