22. Jezui u kthye, e pa dhe i tha: «Merr zemër, bija ime, besimi yt të shpëtoi». Dhe që nga ai çast ajo grua u shërua.
23. Kur arriti te shtëpia e kryetarit të sinagogës dhe pa fyelltarët e turmën e zhurmshme,
24. Jezui tha: «Largohuni se vajza nuk ka vdekur, por po fle». Por ata e përqeshën.
25. Kur e nxorën turmën përjashta, ai hyri, e mori vajzën për dore dhe ajo u ngrit.
26. Lajmi për këtë mrekulli u përhap në mbarë krahinën.
27. Kur Jezui u largua që andej, i shkuan pas dy të verbër, që thërrisnin: «Ki mëshirë për ne, Biri i Davidit!».
28. Si arritën në shtëpi, të verbërit iu afruan dhe Jezui u tha: «A besoni se mund ta bëj këtë gjë?».Ata i thanë: «Po, o Zot!».