1. Po atë ditë Jezui doli nga shtëpia dhe u ul në breg të liqenit.
2. Turma të mëdha u mblodhën pranë tij. Ai hipi në një varkë dhe u ul, ndërsa e tërë turma qëndronte në breg.
3. Jezui u tregoi shumë gjëra me shëmbëlltyra dhe u tha:«Një mbjellës doli për të mbjellë.
4. Ndërsa po mbillte, disa fara ranë në rrugë dhe erdhën zogjtë e i hëngrën.
5. Disa fara të tjera ranë në gurishtë, ku nuk kishte shumë dhe. Ato mbinë menjëherë, sepse dheu nuk ishte i thellë,
6. por u vyshkën kur doli dielli dhe ngaqë nuk kishin rrënjë, u thanë.
7. Disa fara të tjera ranë ndër ferra dhe ferrat u rritën e ua zunë frymën.
8. Fara të tjera ranë në tokë të mirë dhe dhanë fryt, disa njëqindfish, disa gjashtëdhjetë e disa tridhjetë.
9. Kush ka veshë le të dëgjojë».
10. Pastaj erdhën dishepujt dhe i thanë: «Përse u flet me shëmbëlltyra?».
11. Jezui u përgjigj:«Juve ju janë bërë të njohura të fshehtat e mbretërisë së qiejve, ndërsa atyre jo.
12. Atij që ka, do t’i jepet edhe më shumë e do të ketë me tepri, por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
13. Atyre u flas me shëmbëlltyra, sepse megjithëse shikojnë, nuk shohin dhe megjithëse dëgjojnë, nuk marrin vesh e as kuptojnë.
14. Te këta plotësohet profecia e Isaisë që thotë: do të dëgjoni, por s’do të kuptoni, do të shikoni, por s’do të shihni.
15. Sepse zemra e këtij populli është mpirë, veshët e tyre dëgjojnë me vështirësi dhe sytë i kanë të mbyllur, që të mos shohin me sy, të mos dëgjojnë me veshë, të mos kuptojnë me zemër dhe që të mos kthehen tek unë për t’i shëruar.