2. «Më dhimbset turma, sepse kanë tri ditë që rrinë me mua dhe nuk kanë asgjë për të ngrënë.
3. Nëse i nis në shtëpi të uritur, do të mbeten rrugës dhe disa prej tyre kanë ardhur nga larg».
4. Por dishepujt iu përgjigjën: «E si mund t’i ngopim me bukë këta njerëz këtu në shkretëtirë?».
5. Jezui i pyeti: «Sa bukë keni?». Ata iu përgjigjën: «Shtatë».
6. Ai e urdhëroi turmën të ulej përdhe, mori shtatë bukët, tha lutjen e falënderimit, i theu, ua dha dishepujve t’i shtronin dhe ata ia shtruan turmës.
7. Kishin edhe ca peshq të vegjël dhe, pasi i bekoi, u tha dishepujve që t’i shtronin edhe këto.
8. Ata hëngrën e u ngopën dhe mblodhën copat e mbetura. U mbushën shtatë shporta.
9. Aty ishin gjithsej rreth katër mijë veta. Pastaj Jezui i shpërndau.
10. Ai hipi menjëherë në varkë bashkë me dishepujt dhe shkoi në krahinën e Dalmanutës.
11. Atëherë erdhën farisenjtë dhe filluan të diskutonin me të. Ata i kërkonin një mrekulli nga qielli për ta vënë në provë.
12. Jezui psherëtiu thellë e tha: «Përse kjo brezni kërkon një mrekulli? Me të vërtetë po ju them se kësaj breznie nuk do t’i jepet asnjë mrekulli».
13. Pastaj u largua prej tyre, hipi në varkë dhe kaloi në bregun tjetër.
14. Dishepujt kishin harruar të merrnin bukë. Në varkë kishin vetëm një bukë.
15. Jezui i porositi: «Kini kujdes e ruhuni nga tharmi i farisenjve dhe nga tharmi i Herodit».
16. Por ata i thanë njëri-tjetrit: «Flet kështu sepse nuk kemi bukë me vete».
17. Jezui e dinte këtë gjë dhe u tha: «Çfarë po thoni? Se nuk keni bukë? Nuk kuptoni dhe nuk merrni vesh? A ju është ngurtësuar zemra?
18. Keni sy dhe nuk shikoni? Keni veshë dhe nuk dëgjoni? Nuk ju kujtohet vallë