17. Kur u nda nga turma e hyri në shtëpinë ku po rrinin, dishepujt e pyetën për shëmbëlltyrën.
18. Ai u tha: «As ju nuk e keni kuptuar? A nuk e kuptoni se njeriun nuk mund ta ndotë çfarë hyn tek ai nga jashtë,
19. sepse nuk hyn në zemër, por në bark e pastaj jashtëqitet?». Kështu Jezui i shpalli të pastra të gjitha ushqimet.
20. Dhe vazhdoi:«Çfarë del prej njeriut është ajo që e ndot njeriun,
21. sepse prej zemrës së njeriut dalin mendimet e liga, kurvëritë, vjedhjet, vrasjet,
22. tradhtitë bashkëshortore, grykësitë, ligësitë, dinakëria, fëlligështia, smira, fyerjet, mburrja dhe marrëzia.
23. Të gjitha këto gjëra dalin nga brenda dhe e ndotin njeriun».
24. Jezui u nis prej aty e shkoi në krahinën e Tirit. Ai hyri në një shtëpi dhe kjo nuk mundi të mbetej e fshehtë, megjithëse Jezui nuk donte që të merrej vesh.
25. Menjëherë një grua, bija e së cilës ishte e pushtuar nga një shpirt i ndyrë, dëgjoi të flitej për të dhe erdhi e i ra ndër këmbë.
26. Kjo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase, dhe i lutej që t’i dëbonte djallin prej së bijës.
27. Dhe ai i tha: «Le të ngopen fëmijët më parë, sepse nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t’ua hedhësh qenve».